...
ร่างสูงที่หอบเหมือนหมาเดินกลับไปยังสนามคืนอีกครั้งอย่างทำอะไรไม่ได้ ทั้งกระเป๋าเงินกุญรถแม่งฝากไว้ที่เมียเฮงซวยของเขาหมด ทั้งเหนื่อยทั้งหงุดหงิดแล้วก็โมโหจนอยากจับหักคอแม่งให้ตาย แต่ตอนนี้ก็ทำได้แค่กลับไปหาเพื่อนเพื่ออาศัยรถไปส่ง
“ไงมึง เป็นหมาหอบเลย” สิงหาหัวเราะสะใจใส่เพื่อนตัวเอง
“ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิงกระทืบแม่งจมตีน!” น้ำเหนือว่าอย่างหัวเสีย
“กล้า?” เพลินถามออกมาอย่างเย้ยหยัน
“กลัวเชี้ยไร” น้ำเหนือตอบอย่างหัวเสีย
“ถ้าทำถ่ายคลิปมาดูด้วยนะ กูอยากเห็นคนกระทืบเมีย” สิงหาว่าออกมาอย่างขบขันอีกครั้ง
“เมื่อไรกลับ ไปส่งกูด้วย” น้ำเหนือขี้เกียจพูดมากถามภัทรที่คอนโดอยู่ทางเดียวกับเขา
“ไป” ภัทรส่ายหัวแล้วพูดพร้อมลุก
“ให้เชอรี่ไปส่งก็ได้นะเหนือ” เชอรี่นั่งฟังพวกเขาคุยกันก็ได้โอกาสแทรกขึ้น
“ไม่เป็นไร” ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะเล่นสนุกอะไรแล้ว อยากกลับไปจัดการคนที่ห้องแทบทนไม่ไหว พูดจบก็ห
