...
สงครามของพ่อกับลูกชายสงบลงเมื่อเด็กน้อยวัยย่างสามขวบในวันนั้นเป็นเด็กน้อยวัยห้าขวบในวันนี้ และที่สำคัญกว่านั้นพ่อที่เหมือนหมาบ้าทั้งกัดทั้งตีและดึงผมใส่ลูกชายเหมือนเด็กๆ คนนั้น กลายเป็นเหมือนปุยฝ้ายเมื่อโอบประคองลูกสาวไว้ในอ้อมแขน
“หิวหรือยังคะ” เสียงสองสามสี่ลากไปถึงเสียงแปดดังขึ้นถามน้องน้ำมนต์ลูกสาววัยหนึ่งขวบที่น้ำเหนือกำลังอุ้มอยู่
ชื่อลูกๆ ที่น้ำเหนือเป็นคนคิดและตั้งด้วยตัวเอง เหนือเมฆ เหนือจากชื่อพ่อ เมฆ ม.ม้าจากชื่อแม่ น้ำมนต์ น้ำจากชื่อพ่อ ม.ม้าจากชื่อแม่ มีพ่อและแม่ในชื่อของลูกให้รู้ถึงความรักและความใส่ใจ
“อือๆ” ลูกสาวที่ยังพูดไม่เป็นแต่เริ่มฟังเข้าใจแล้วอู้อี้ในลำคอแล้วส่ายหัว
“ไปรับลูกกันเหนือ” มิ้งเดินเข้ามาหลังจัดการงานของลูกในบ้านเสร็จตามเวลาที่วางไว้
“อืม” น้ำเหนือตอบรับก่อนจะเดินมาจูงมือภรรยาข้างหนึ่งพาไปที่รถ วางลูกสาวบนคาร์ซีทให้เรียบร้อยแล้วประจำที่นั่งคนขับออ
