2ชั่วโมงต่อมา...
"แพร เมื่อกี้เฮียไคไปกินรังแตนมาจากไหนวะ โคตรดุฉิบเป๋งเลย ฉันเกือบจะฉี่ราดในแถวไม่รู้ตั้งกี่รอบ"
หลังจากที่กิจกรรมรับน้องของคณะแพทย์ที่ร่วมรับน้องพร้อมกับคณะวิศวะจบไปแล้ว นักศึกษาปีหนึ่งทั้งสองคณะก็แยกย้ายกลับตามอัธยาศัย แต่ระหว่างทางเดินไม่ว่าจะเป็นรุ่นน้องจากคณะแพทย์หรือวิศวะเองต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าวันนี้รองเฮดว้ากดุผิดปกติ ดุอย่างกับมีคนมาเหยียบตีนยังไงอย่างงั้น
ใครที่โดนตั้งคำถามวันนี้แต่ไม่สามารถตอบคำถามได้เจอตะคอกถามซ้ำน้ำตาแทบร่วงจากเบ้าตากันทุกคน ไม่รู้ว่าป่านี้คนที่โดนตะคอกถามก่อนหน้านี้จะเป็นแพนิคไปหรือยัง แพรวาเองที่เห็นภาพนั้นของเพื่อนๆ ก็อดสงสารและโมโหแทนไม่ได้ เพราะเธอรู้สึกว่าวันนี้คนบ้านั่นผิดปกติแปลกๆ
เขาทำเหมือนตัวเองโกรธอะไรบางอย่างแล้วพาลมาลงที่พวกเธอ ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เธอจะขอทวงความยุติธรรมพวกนั้นให้เอง
"จริง ขนาดพี่ชายฉันเป็นเฮดว้า
