สิบนาทีต่อมา...
ติ่ง!
ไคโร : กินข้าวหรือยัง
หลังจากที่ฉันโยนโทรศัพท์ทิ้งแล้วนั่งทำหน้างอนแก้มป่องอยู่คนเดียว หลายนาทีต่อมาจู่ๆ เฮียไคเขาก็ส่งข้อความมาถามฉันว่ากินข้าวหรือยัง?
ฉันที่เห็นข้อความแบบนั้นปุ๊บก็ชะงักนิ่งคิดอย่างหนักทันทีว่าใครเล่นโทรศัพท์เฮียไคหรือเปล่า ก็ดูเอาเถอะ เมื่อกี้ยังพูดแบบนั้นกับฉันอยู่เลย แต่จู่ๆ ก็ส่งข้อความมาถามแบบนี้
ถ้าไม่ใช่ผีเข้าก็ต้องมีใครเล่นโทรศัพท์เฮียไคแน่ๆ อะ เพื่อความชัวร์ฉันก็ต้องถามกลับให้แน่ใจก่อนว่าใช่ตัวจริงไหม
แพรวา : ถามแบบนี้ไม่ใช่เฮียไคแน่นอน ใครอะ เอาโทรศัพท์เฮียไคไปเล่นเหรอ
ไคโร : ฉันดูเหมือนเป็นคนยอมให้คนอื่นหยิบโทรศัพท์ตัวเองไปเล่นง่ายขนาดนั้นเชียว มาเปิดประตู
ฮะ!
"เฮียไคอยู่หน้าห้องเหรอ" ฉันพึมพำกับตัวเองพร้อมกับชะโงกหน้าไปทางประตูห้องที่คิดว่าเจ้าของข้อความที่กำลังโต้ตอบกับฉันกำลังยืนอยู่ด้านนอกนั่น แต่เดี๋ยวนะ เขารู้แล้วไม่ใช่เห
