“พี่หมอก!” เธอแปลกใจไม่น้อยเพราะมันเป็นสายจากพี่ชายของเมฆานั่นเอง หมอกเมือง วิศวกรหนุ่มสุดสมาร์ทวัยยี่สิบห้าซึ่งทำงานอยู่ในบริษัทใหญ่ยักษ์ใจกลางเมือง หนุ่มมาดเท่แสนเซอร์ล้นเหลือเสน่ห์ แม้จะหล่อเหลาไม่เท่ากับน้องชายจอมกะล่อนที่มีใบหน้าเหมือนโอปป้าเกาหลีก็ตาม “สวัสดีค่ะพี่หมอก”
“น้องมิ้นต์ครับ” น้ำเสียงอบอุ่นชวนใจหวิว ทำให้เธอเกือบจะลืมน้องชายเขาไปทุกทีที่ได้คุยกัน “ขอโทษที่โทรมารบกวนนะ พอดีพี่โทรหานายเมฆไม่ติดเลย ไม่ทราบว่าตอนนี้น้องมิ้นต์อยู่กับนายเมฆรึเปล่าครับ”
กลิ่นเกสรแสยะยิ้มอย่างเย้ยหยัน หากพี่ชายสุดเท่ของเมฆารู้ว่าตอนนี้น้องชายกำลังเล่นสนุกอยู่กับชู้รักอย่างเมามันส์ เขาจะรู้สึกผิดแทนน้องชายหรือไม่
“เปล่าค่ะพี่หมอก ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ ตอนนี้มิ้นต์เองก็ติดต่อเมฆไม่ได้เหมือนกันค่ะ ช่วงนี้บริษัทสถาปนิกที่เมฆทำงานค่อนข้างยุ่งน่ะค่ะ มีประชุมบ๊อยบ่อย สงสัยเมฆจะงานยุ่งจนลืมเช็คโทรศัพท์ ว่าแต่พี่หมอกมีอะไรด่วนรึเปล่าคะ?”
“พอดีพี่เพิ่งกลับบ้านไปเยี่ยมคุณย่ามาน่ะครับ คุณแม่เลยฝากของกินมาให้นายเมฆหลายอย่างเลย” อธิบายพลางส่งเสียงไอค๊อกแค็ก “ยังไงฝากบอกนายเมฆให้เข้ามาเอาของด้วยนะ”
“โอววโชคดีจังเลยค่ะ มิ้นต์กำลังนั่งรถแท็กซี่ผ่านคอนโดพี่หมอกพอดีเลย งั้นมิ้นต์แวะเข้าไปที่คอนโดพี่หมอกตอนนี้เลยนะคะ”
พูดจบก็ตัดสายทิ้ง เพราะไม่ต้องการคำตอบอื่นใดนอกจากยินดีเปิดประตูให้ว่าที่น้องสะใภ้อย่างเธอในเวลาเกือบสองทุ่มเช่นนี้
“จริงด้วยสิ พี่หมอก!” ความคิดอันตรายบางอย่างผ่านเข้ามาในสมองของเธอ ความคิดที่ทำให้มุมปากของเธอคลี่ยิ้มอย่างร้ายกาจ นั่นเพราะเธอเจอเหยื่อที่จะใช้เป็นเครื่องมือในการเอาคืนคนรักเฮงซวยแล้ว !