ตอนที่ 25
ต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ
เมลินญาน์ยืนนิ่งอยู่นานก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นและตรงไปที่ห้องนอน เธอพยายามข่มตาให้หลับจนกระทั่งเวลาผ่านไปสักพักอัลเฟรโด้ก็เดินเข้ามา
หญิงสาวนอนนิ่งเมื่อเขาเข้าไปอาบน้ำเธอก็ถอนหายใจและลังเลว่าจะถามเข้าดีหรือเปล่าเธอคิดอยู่หลายตลบเขาก็กลับออกมาและนอนลงบนเตียง
“หลับหรือยังเมลิน” เขาถามเมื่อเห็นว่าเธอนอนนิ่งแต่สังเกตจากลมหายใจก็พอรู้ว่าตอนนี้หญิงสาวน่าจะยังไม่หลับ
“หนูหลับไปแล้วค่ะ”
“แล้วทำไมตอบได้ล่ะ” เขาอดหัวเราะกับคำตอบของเธอไม่ได้
“ก็หลับไปแล้วแต่ก็ตื่นตอนที่คุณเดินเข้ามาไงคะ” เมลินญาน์ตอบแต่ยังคงนอนตะแคงหันหลังให้กับอัลเฟรโด้
“ฉันขอโทษที่ทำให้เธอตื่นนะ แล้วนี่เราจะหันหลังคุยกันแบบนี้เหรอ”
“ก็หันทางนั้นมันมีโคมไฟหนูแสบตา”
“เมลินเรารู้จักกันมานานแค่ไหนแล้ว”
“ก็น่าจะสามเดือนได้แล้วมั้งคะ คุณถามทำไมคะ”
“ถึงแม้จะเป็นระยะเวลาที่ไม่ได้นานเท่าไหร่
