ม่านมุกกลับมาที่บริษัทฯของรณนอีกครั้ง เพื่อมาเอากระเป๋าถือที่ตัวเองไม่ทันได้หยิบไปเมื่อวาน หล่อนมาตั้งแต่เช้าตรู่จึงยังไม่มีใครมาทำงานนัก มีแต่แม่บ้านวัยกลางคนเพียงคนเดียว
“คุณมุกมาแต่เช้าเลยนะคะ แล้วคุณณนล่ะ” แม่บ้านทักอย่างแปลกใจ เพราะปกติเห็นม่านมุกก็ต้องเห็นรณน เพราะทั้งคู่มาทำงานพร้อมกัน
ม่านมุกฝืนยิ้มตอบ “มุกลืมของไว้นะคะ เลยมาเอา นี่ก็ได้แล้ว งั้นมุกกลับก่อนนะคะ” หญิงสาวก้าวยาว ๆ ออกมาจากห้องทำงาน แม่บ้านรีบเดินตามมาถามด้วยความเป็นห่วง
“คุณมุกไม่สบายหรือเปล่าคะ หน้าซีดเชียว เดี๋ยวป้าหายาให้...”
“ไม่ต้องหรอกค่ะป้า มุกต้องรีบไปแล้ว ถ้าคุณณนถามหามุก ป้าช่วยบอกแทนมุกด้วยนะคะว่า มุกลาออก” พูดจบก็ก้าวยาว ๆ ออกไปจากบริษัทฯ อย่างรีบร้อน
แม่บ้านมองตามไปด้วยความแปลกใจ ทั้งกิริยา ท่าทาง และคำพูดของม่านมุกมันแปลกทุกอย่าง “ออกเลยหรือ มีเรื่องอะไรกันนักหนาเหรอ เห็นหวานกันจะตาย...”
หญิงวั
