เมฆาที่กำลังนั่งทำหน้าเครียดอยู่บนโต๊ะทำงาน กับกองกระดาษที่โดนขย้ำทิ้งลงพื้นไปนับสิบแผ่น..
แกร๊ก! ประตูห้องทำงานเปิดเข้ามาพร้อมกับลูกชายที่รีบชะเง้อหน้าเข้ามา เมื่อเห็นผู้เป็นป๊าก็รีบวิ่งด้วยสีหน้ายิ้มแย้มตรงเข้ามาหาป๊าที่ข้างๆ เก้าอี้ ก่อนจะปีนขึ้นนั่งบนตัก
"ปะป๊า อ่านเร็วคับ" คอปเตอร์พูดพลางส่งการ์ดที่ตัวเองทำเสร็จแล้วให้กับเมฆา ในการ์ดเป็นรูปตัวการ์ตูนที่คอปเตอร์วาด พ่อ แม่ ลูก ไม่ได้สวยมากแต่ก็มาจากความตั้งใจของเด็กน้อยที่ตั้งใจทำให้มะมี๊ในวันสำคัญ
กับประโยคที่เขียนในการ์ดแบบที่มีรอยลายมือของเหมยเหมยเขียนร่างไว้ก่อนแล้วให้คอปเตอร์เขียนทับลงไป...
‘ขอให้มะมี๊ของคอปเตอร์มีความสุข คอปกับปะป๊ารักมะมี๊ที่สุดในจักรวาลนี้’
ประโยคที่ทำเมฆาหลุดยิ้มออกมาทันทีที่อ่านจบ ก่อนจะกดจูบที่กลุ่มผมสีสวยของลูกชายเบาๆ
"เก่งมากครับ มะมี๊ชอบแน่ๆ"
"คอปตั้งใจทำกับคนสวยเหมยเหมยเลยนะคับ คอปอยากให้มะมี๊ดีใจ
