ดามิยืนขึ้นพร้อมกับลูกชายที่โดนอุ้มเอาไว้ ใบหน้าสวยหันมาหาสามีที่พูดสุขสันต์วันเกิดกับเธอแค่นั้นก็ดันน้ำตาคลอออกมาแล้วเงียบไป
"คุณจัดงานให้ฉันเหรอคะ"
"..." ใบหน้าคมก้มหน้าลงพร้อมมือที่ปิดดวงตาคมเอาไว้เพื่อไม่ให้ใครเห็นน้ำตา
"ขอบคุณนะคะ มันน่ารักมากๆ ฉันไม่คิดเลยสักนิด...แต่งานแบบนี้ สามีฉันควรยิ้มนะคะ ไม่ร้องไห้สิ"
"อ่า ฉันแค่..ตื้นตันนิดหน่อย" เมฆาเช็ดน้ำตาที่เปื้อนหน้า ก่อนหันมาหาเมียกับลูกชายอีกครั้ง "ฉันขอให้หนูมีความสุข ขอให้หนูแข็งแรง มีแต่รอยยิ้ม อยู่กับฉันกับลูกตลอดไปนะคนดี"
"คอปก็ขอให้มะมี๊มีฟามสุข ให้มะมี๊สวยเยอะๆ รวยเยอะๆ และก็...คอปรักมะมี๊มากๆ เยย"
"ขอบคุณนะคะ พ่อลูกน่ารักจังเลย"
"มะมี๊คับ"
"ขา"
"คือว่า"
"มีอะไรคะ" เพราะคอปเตอร์พูดเพียงแค่นั้นก็เงียบไป รีบมุดหน้าเข้าหาอกเธอเพื่อหลบหน้า
"คอปดีใจที่มีมะมี๊มากๆ คอปขอบคุณมะมี๊ที่รักคอปกับปะป๊า คอปสัญญาว่าคอปจะตั้งใจรักม
