45
"คุณป๋าของหนูน่ารักจังเลย"ฉันลุกขึ้นฉีกยิ้มหวานให้คุณป๋าอย่างน่ารัก
"ฟอดดดด ก็น่ารักกับหนูคนเดียวแหล่ะ"เขาหันกลับมาหอมแก้มฉันฟอดหนึ่ง พูดในสิ่งที่ฉันไม่คิดว่าคุณป๋าจะพูด ตั้งแต่ฉันโดนยิงคุณป๋าก็เปลี่ยนไปมาก หวานขึ้นตั้งเยอะแหน่ะ
"คุณป๋าจะไปทำงานก็ได้นะคะ หนูไปทำงานกับคุณป๋าได้"ฉันยิ้มประจบเข้าไปกอดออเซาะคนตัวโต ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่าที่คุณป๋าไม่ยอมไปทำงานเพราะอยากอยู่กับฉันรึไม่อยากให้ฉันไปที่ทำงานกันแน่ ฉันรู้ว่าคุณป๋าเป็นห่วง
"ไว้รอให้หนูหายก่อนแล้วค่อยไป อ้อพรุ้งนี้ป๋าจะพาหนูไปหาพ่อกับแม่ป๋าด้วยนะ"คุณป๋าอุ้มฉันขึ้นนั่งบนตักดีๆ เอาคางเกยไหล่ฉันไว้แล้วบอก ขณะตายังมองจอทีวีอยู่ไม่ลดละ
"พ่อกับแม่คุณป๋าดุมั้ย"ฉันเอียงคอถามอย่างเป็นกังวล ฉันเป็นพวกไม่มีหัวนอนปลายเท้าแต่ครบครัวคุณป๋ารวยล้นฟ้าขนาดนั้น ท่านจะไม่รังเกียจฉันใช่มั้ย
"ไม่ดุครับยิ่งแม่ป๋าใจดีม๊ากกก อยากเห็นหน้าลูกสะใภ้เต็มแ
