54
ทอม
"ใช่คะเรากำลังมีลูกด้วยกันนะคะ"นลินยิ้มบอกน้ำตาคลอ แต่ผมนี้หูดับไปเลย ผมกำลังจะมีลูก ลูกเหมือนดาร์เลน่า
ฉับ ฉับ ฉับ
"จะได้เป็นพ่อคนแล้วโว้ยยยยยยยยย"ผมถอดแก่นกายออกจากตัวนลิน วิ่งไปเปิดหน้าต่างตะโกนสุดเสียงอย่างดีใจที่สุด
โอ้ยๆ ต่อจากนี้ผมต้องทำไงบ้างเนี่ย ผมจะต้องเตรียมอะไรก่อนหลังดี นลินจะต้องกินนมก่อนนอนทุกคืน นลินจะต้องดูแลตัวเอง ผมเดินกลับมาหานลินด้วยความสับสนในความคิดว่าจะต้องทำยังไงบวกกับดีใจที่สุด
"คนบ้าไปตะโกนแบบนั้นเดียวการ์ดก็ตกใจหรอก"นลินยิ้มเดินไปนั่งที่เตียง เอ่ยปากว่าผม
"ก็คนมันดีใจ นี่ลูกเราอยู่ในนี้ใช่มั้ย"ผมทรุดนั่งลงกับพื้น เอามือลูบท้องที่แบนราบของนลินด้วยมือที่สั่นเทา เรื่องอย่างว่าลืมไปเลย หดหมดแล้ว
"ค่ะอยู่ในนี้ ดีใจรึเปล่า"นลินจับมือผมที่ลูบท้องเธอไปมา
"ดีใจสิ ดีใจมาก ขอบคุณนะครับ ขอบคุณ"ผมบอกด้วยน้ำตาคลออย่างดีใจที่สุด ความรู้สึกที่เราจะได้
