“วดีขอโทษที่คิดมาก วดีอาจจะหวงพี่คินมากเกินไป”
“หวงได้ พี่ไม่ได้ห้ามเลย แค่ไว้ใจพี่ ชีวิตเป็นของเราสองคนนะวดี ใครจะพูดอะไร คิดอะไรยังไง ไม่ต้องไปใส่ใจ ถ้าสงสัยให้ถามพี่ โอเคไหมครับ”
“โอเคค่ะ”
“ทีนี้ก็นอนได้แล้ว เดี๋ยวตื่นมาพรุ่งนี้เป็นหมีแพนด้าไม่รู้ด้วยนะ”
“ค่ะ” เธอโอบกอดเอวหนาของเขาเอาไว้ ก่อนจะซบหน้าที่อกกว้างแสนอบอุ่น
“ถ้ายังลืมตาไม่ยอมนอน พี่จะชวนทำอย่างอื่นนะ แล้วอย่ามาโอดครวญว่าพี่รังแกทั้งคืนล่ะ”
“หลับแล้วค่ะ” เธอรีบหลับตาทันที ได้ยินเสียงหัวเราะของเขา ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงแล้วกอดรัดเธอแนบอก ไม่นานนิทรารมณ์แสนสุขก็มาเยือนคนทั้งคู่
ราชาวดีมองร้านของตัวเองแล้วอมยิ้ม เธอจัดร้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว อีกไม่กี่วันก็เป็นฤกษ์ดีที่จะเปิดร้านอย่างเป็นทางการ
เธอรับวาดรูปทั
