"มีแฟนยังครับ ถ้าไม่มีขอจีบเธอได้ป่ะ?"
เสียงของเขาทำให้เธอนิ่งอึ้งไปทันที ไม่คิดว่าเขาจะเอ่ยประโยคนี้ออกมา นี่คิดจะหยอกเล่นกับเธอเหรอ?
"บ้าเหรอ ไม่ให้เป็นหรอก" แอลลี่ขมวดคิ้วตาปรือพยายามถอยออกมาจากอ้อมกอดของเขา แต่ก็อย่างว่าร่างกายของเธอและเขามันแตกต่างกันมากเกินไป เขาช่างแข็งแกร่งและสูงใหญ่กว่าเธออย่างเห็นได้ชัดขนาดนั้น แล้วแบบนี้เธอจะไปต้านแรงของเขาได้ยังไง
"ทำไม" ฟ่งเฉินเริ่มขมวดคิ้วคิดมากกับคำตอบของเธอเช่นเดียวกัน อ้อมแขนแข็งแรงยิ่งโอบกระชับเอวเธอแน่นขึ้นอีก หน้าอกอิ่มแนบชิดไปกับร่างกายเขาจนมันแทบทะลักออกมาจากเสื้อเกาะอก
"ฉันไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้" เธอเอ่ยบอกเขาน้ำเสียงยานค้าง
"ถ้ามีเธอแล้ว ก็ไม่ขอมีใครอีกไง"
เขาไม่ได้เจ้าชู้ขนาดที่มีแฟนแล้วยังเอาไปทั่ว ถ้าคิดจะหยุดคือหยุดจริง
"เชื่อได้ที่ไหน" เธอยังคงปฏิเสธเขา ถึงแม้ตอนนี้ไม่เชื่อ เขาก็จะทำให้เธอเชื่อเขาให้ได้...
"ก็จะทำให้ดู"
"ไม่เชื่อหรอก"
"ก็ลองเป็นก่อน" ร่างกำยำอ้อนเธออีกครั้ง
"ไม่ ปล่อยเลยนะ" หญิงสาวสะบัดตัวออกจากการควบคุมของเขาได้สำเร็จ เป็นจังหวะเดียวกับที่เขาเผลอตัวปล่อยร่างเธอ ทำให้แอลลี่เสียหลักเซไปชนเข้ากับแผ่นหลังของใครอีกคนเข้าเต็มแรง
"เดินยังไงวะ! ทำไมเดินชนคนอื่นแบบ..." เสียงจิปากแสดงอาการไม่พอใจของชายหนุ่มอีกคนชะงักไปทันทีเมื่อเห็นว่าเธอเป็นคนชนเขา
แอลลี่ตัวชาไปหมดเมื่อเงยหน้าขึ้นสบตากับใครอีกคนที่เธอเซไปชนเข้า
"แอล...ก็นึกว่าใครที่ไหน" ชายหนุ่มตรงหน้าเหยียดยิ้มให้เธอทันที ก่อนจะใช้สายตาเหยียด ๆ มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า
เธอไม่อยากเจอหมอนี่ไม่คิดว่าจะได้มาเจอที่นี่ด้วย ผู้ชายคนนี้เป็นแฟนเก่าของเธอ 'กล้า' คือชื่อของเขา เจอกันทีไรเขามักจะใช้คำพูดเสียดแทงเธอได้ตลอดเวลา
"แอลเป็นไงบ้าง ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยเธอนะ" เสียงของฟ่งเฉินดังขึ้นก่อนที่เขาจะเข้ามาดูเธอใกล้ ๆ นั่นยิ่งทำให้ 'กล้า'เหยียดยิ้มใส่เธออีกครั้ง
"แหม่ ๆ ไม่เจอกันนานมีแฟนแล้วเหรอแอล? คบกันนานยังหืม?" เสียงของกล้าทำให้ฟ่งเฉินหน้าบึ้ง เขายืดตัวเต็มความสูงก่อนจะหันไปหาอีกฝ่าย
"พูดอะไรของมึงวะ?" ฟ่งเฉินเหมือนจะไม่เข้าใจสถานการณ์ระหว่างคนทั้งสอง จึงได้ไม่สนใจกล้ามากนัก
แต่คำพูดต่อมาของหมอนี่สิ...
"สงสัยคงคบกันได้ไม่นานสินะ ดูเขายังไม่เบื่อเธอไม่เหมือนตอนเธอคบกับฉันเลย"
"..." แอลลี่ได้แต่เม้มปากตัวเองให้กับคำพูดที่เจ็บแสบของแฟนเก่าของเธอ ส่วนฟ่งเฉินได้แต่ขมวดคิ้วให้กับคำพูดอีกฝ่าย ก่อนจะประมวลความคิดในหัวก็สรุปได้ทันทีว่าคนตรงหน้าเธอคือใคร และเขาคงเดาถูก...แฟนเก่าหวงก้าง...
"แต่อีกหน่อยก็คงเบื่อ เพราะเธอมันโคตรน่าเบื่อ ว่าไหม?" ประโยคหลังกล้าหันไปมองหน้าของฟ่งเฉินพร้อมกับกระตุกยิ้มอ่อนตรงมุมปาก แต่เป็นฟ่งเฉินเองที่ได้แต่แค่นหัวเราะในลำคอพร้อมกับเอ่ยตอบอีกฝ่าย
"หึ! งั้นเหรอ?"
"..."
"มึงทำตัวเองให้น่าเบื่อเองหรือเปล่าวะ? ทำไมตอนอยู่กับกูแอลเขาโคตรน่ารักและขี้ 'เอา' …ใจเลยว่ะ"
"มึง...!!" กล้าเหมือนจะถลาตัวเข้าไปต่อยฟ่งเฉินเสียเดี๋ยวนั้น แอลลี่เห็นท่าไม่ดีรีบผลักอกของกล้าให้เบี่ยงออกไปแล้วก้าวขาไปยืนอยู่ด้านหน้าฟ่งเฉินในระยะประชิด สองมือเล็กเอื้อมไปคว้าเอาท้ายทอยของเขาให้ก้มหน้าลงมาหาเธอ ก่อนที่ริมฝีปากนุ่ม ๆ จะประกบจูบเข้ากับริมฝีปากเขาทันที
ชายหนุ่มชะงักงันตัวนิ่งค้างอยู่แบบนั้นชั่วขณะ ตลึงกับการจู่โจมที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัวใด ๆ แต่ก็เพียงครู่เดียวอีกฝ่ายก็ถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง จนได้ยินเสียงถอนจูบชัดเจนอยู่ในโสตประสาทของเขา
แอลลี่ตวัดสายตากลับไปมองกล้า ใช้สายตาที่ไม่เคยใช้กับใครที่ไหน ถ้าเป็นดาบมันคงพุ่งทะลุเสียบแทงเจ้าของร่างที่ยืนอึ้งตลึงตาค้างพูดไม่ออก มองเธอสลับกับฟ่งเฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา
"หึ! กับนายฉันหวงตัว แต่กับเขาแล้ว.." เธอส่งรอยยิ้มยั่ว ๆ กลับไปให้ฟ่งเฉิน มือข้างหนึ่งยังคงโอบอยู่ที่ท้ายทอยของชายหนุ่ม มืออีกข้าง ยกขึ้นลูบเลื้อยสัมผัสแผงอกเขาเบา ๆ แล้วส่งสายตาเหยียด ๆ กลับไปให้กล้าอีกครั้ง "แต่กับเขาฉันให้มากกว่า 'จูบ' ด้วยซ้ำนายไม่รู้หรือไง"
"แอล...!!" กล้าเอ่ยชื่อเธอด้วยน้ำเสียงลอดไรฟัน ใบหน้าแดงซ่านไปด้วยความโกรธจนเห็นได้ชัด
ปกติเขาจะเป็นคนที่หัวเราะเยาะเธอทุกครั้งที่เจอหน้ากัน แต่ครั้งนี้ขอเป็นตาเธอบ้างที่เป็นคนสะใจ ความเมาทำให้เธอกล้าพูดมากกว่าตอนปกติ อิทธิฤทธิ์น้ำเมานี่มันช่างดีจริง ๆ ทำให้เธอใจกล้าหน้าด้านทะลุปรอทแตกกระจาย
"ฉันไม่ได้ทำตัวน่าเบื่อเหมือนตอนอยู่กับนายแล้วนะ เพราะมีแค่เขาที่รู้ว่าฉันน่ะ 'เด็ด' แค่ไหน" แอลลี่บิดยิ้มสะใจตอบอีกฝ่ายออกไป
กล้ามัวแต่ยืนอึ้งอ้าปากค้างเหมือนคนเป็นใบ้ ไร้เสียงใด ๆ เอื้อนเอ่ยออกมาเสียดแทงใจเธออีก แอลลี่รีบคว้าข้อมือของฟ่งเฉินลากเขาออกจากบริเวณนั้นทันที
เสียงส้นรองเท้าของเธอกับรองเท้าผ้าใบของเขากระทบพื้นดังไปตามทางเดินที่เงียบสงัด แอลลี่ลากเขาออกมาหลังผับ แต่ไม่รู้ว่าจะไปไหนต่อ เธอแค่อยากออกมาจากตรงนั้น...
ไม่อยากเจอหน้าผู้ชายคนนั้น ไม่อยากคุยด้วย ทั้งเกลียดทั้งโมโห คำดูถูกต่าง ๆ นานาก้องอยู่ในหัวเธอเหมือนบทหนังที่ถูกฉายซ้ำ ๆ
"แอล เมาเหรอ" เสียงเรียกของฟ่งเฉินดังขึ้น แต่ไม่ช่วยทำให้เธอหยุดเดินแค่อย่างใด ได้แต่จูงมือเขาไปตามทางที่ไม่รู้ว่าจะหยุดตรงไหน
"..."
"จะไปไหน ถ้าจะกลับรถฉันอยู่อีกทาง" เขากระตุกแขนเธอเหมือนต้องการเรียกสติจนหญิงสาวต้องหยุดเดินตามแรงที่รั้งแขนเธอเอาไว้ ใบหน้าแดงระเรื่อด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ นัยน์ตาตาหวานเยิ้มค่อย ๆ หันไปจ้องหน้าเขา ก่อนที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"ฉันยังไม่เมาสักหน่อย"
หญิงสาวปล่อยมือออกจากเขา กลับกลายเป็นว่าแท้จริงแล้วแค่ประคองตัวเองให้ยืนตรงก็แทบเป็นไปไม่ได้ เธอโอนเอนเซแซ่ด ๆ ไปซ้ายทีขวาทีจนต้องคว้าแขนของเขาไว้อีกครั้ง ฝ่ายชายไม่รอช้าเอื้อมแขนไปคว้าเอวเล็กเอาไว้ไม่ให้ล้มลงไปกองกับพื้น
"ไม่เมาจริง? เดินไม่ค่อยจะตรงทางเลยนะ" เขาเอ่ยพลางกลั้วหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ร่างกำยำตรงหน้ายกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้านวลเนียนที่บัดนี้แดงซ่านเพราะฤทธิ์เหล้า
"ฉันไม่เมาจริง ๆ" เจ้าตัวหลับตาพริ้มยังคงยืนยันด้วยน้ำเสียงลากเลื้อยลิ้นพันกัน ถูไถใบหน้าไปมากับแผงอกเขาอย่างออดอ้อน
"งั้นบอกได้ไหมว่าจะพาฉันไปไหน?" ฟ่งเฉินก้มหน้าลงเอ่ยถามคนที่คลอเคลียซุกหน้าอยู่ตรงอกอีกครั้ง แอลลี่เงยหน้าคางเกยอยู่บนอกมองเขานิ่งอยู่ครู่ใหญ่เหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่ในหัว
"ไม่รู้" เสียงเธอเอื้อนเอ่ยออกมาแผ่วเบา ทำเขาขมวดคิ้วมุ่น แขนเล็กของเธอโอบเอวหนาเขาเอาไว้ อีกฝ่ายเผยอเปลือกตาจ้องมองริมฝีปากสีชมพูของเขานิ่ง เห็นเขายามที่แลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองเบา ๆ ความคิดบางย่างแวบเข้ามาในหัว เธอมองตามเรียวลิ้นสีแดงสดที่ตวัดไปตามกลีบปาก
เสียงกลืนน้ำลายของเธอดังขึ้นอึกใหญ่ ไม่รู้ทำไมตอนนี้เธอถึงได้คิดทะลึ่งกับเขามากขนาดนี้ อาจเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าที่ทำให้เธอกล้าพูดแบบนี้กับเขาไป
"นายอยากขึ้นโรงแรมกับฉันไหม" เธอเอ่ยถามเขาน้ำเสียงยานคางแผ่วเบา
"หือ?"
"พวกเรามามีเซ็กส์กันเถอะ" เธอเอ่ยบอกเขาอีกครั้งเมื่อเห็นว่าฟ่งเฉินตัวแข็งเกร็งเมื่อเธอพูดประโยคนั้นออกไป
"เรื่องแบบนี้ควรเอามาพูดเล่นไหมยัยบ้า ไม่ตลกนะ" ชายหนุ่มแทบไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะพูดแบบนี้ออกมาได้หน้าตาเฉย ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาคงไม่ปฏิเสธ
แต่กับเธอ...เขาสังเกตเธอมาตลอดตอนอยู่ด้วยกัน เธอแทบไม่เข้าใกล้เขาด้วยซ้ำ แต่วันนี้กลับออดอ้อนจะนอนกับเขา นี่ไม่ปกติสำหรับคนอย่างเธอ
เขาไม่อยากฉวยโอกาสกับผู้หญิงที่ไม่มีสติ ถ้าจะมีก็ต้องมีสติด้วยกันทั้งคู่ แบบนี้มันไม่แฟร์ทั้งกับตัวเธอและตัวเขาเอง
"ไม่ได้ตลก พูดจริง ๆ" หญิงสาวเม้มปากเหมือนคนโดนขัดใจที่อีกฝ่ายไม่เชื่อ เธอไม่ได้พูดเล่นอย่างที่เขาคิด แต่เป็นเพราะอยากทำแบบนั้นกับเขา เธอเองก็ไม่รู้ทำไมถึงมีความคิดแบบนั้นกับเขา ต้องเป็นเพราะริมฝีปากที่เย้ายวนนั่นแน่เลย
"เธอเมา"
"ก็บอกว่าไม่ได้เมา"
"ทำไมถึงอยากนอนกับฉัน ก่อนหน้านี้แทบไม่คุยกันเลยนะ"
"..." ตอนอยู่ในห้องกับเขาที่ไม่พูดหรือคุยกับมากเกินไป ก็เพราะตัวเขามันน่าดึงดูดจนเธอเผลอคิดไปไกลอยู่หลายครั้ง จึงต้องหักใจเว้นระยะห่างออกมา แต่ตอนนี้ฤทธิ์เหล้าทำให้เธอกล้ามากกว่าปกติ นี่มันสัจธรรมคนเมาชัด ๆ
"เมาจริง ๆ ใช่ไหม" เขาเอ่ยถามเธออีกครั้งเมื่อเห็นว่าเธอจ้องหน้าเขานิ่ง
"เปล่า แค่คิดว่านายคงมีประสบการณ์เยอะ" หญิงสาวไปพูดไปยิ้มส่งตาหวานให้อีกฝ่ายไป ดูแล้วช่างคล้ายคนบ้า ในหัวคิดเตลิดลามก จนเผยความต้องการส่วนลึกที่เก็บกดไว้เอื้อนเอ่ยบอกเขาเสียงแผ่ว เธอแค่อยากได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ เท่านั้นเอง และดูเหมือนเขาก็น่าจะโชคโชนในเรื่องพวกนี้
"หือ? ประสบการณ์เหรอ?"
"นายนอนกับผู้หญิงเยอะแยะ แค่นอนกับฉันอีกสักคนจะเป็นไรไป" ตอนนี้แค่อยากลองมีอะไรกับใครสักคนที่น่าดึงดูด อย่างเช่นเขาในตอนนี้
เรือนร่างสมส่วนสะโพกกลมกลึงบดเบียดตัวเองเข้าหาเขาอย่างออดอ้อนอีกครั้ง แต่กลับเป็นเขาเองที่กัดฟันกรอดพยายามดันตัวเธอออกห่างจาก ทั้งที่ใจนึกอยากทำอย่างอื่นมากกว่า
แค่โดนเธอพูดปลุกเร้านิดหน่อยเขาก็คิดไปไกลแล้ว แต่...
"แต่ตอนนี้ฉันยังไม่อยากนอนกับเธอ" ชายหนุ่มแข็งใจพูดสิ่งที่ตรงกันข้ามกับใจอยากออกมา
"ทำไมล่ะ" หญิงสาวยังคงจ้องหน้าเขานิ่งขณะถาม เธอไม่สวยเหรอเขาถึงได้ปฏิเสธเธอแบบนี้ ฟ่งเฉินถอนหายใจออกมาอย่างแรง สองมือจับหัวไหล่ดันตัวเธอออกเกือบสุดปลายแขน
เขาเองไม่อยากจ้องใบหน้าออดอ้อนของเธอในตอนนี้ กลัวใจตัวเองว่าจะอดรนทนไม่ไหวจนทำตามที่เธอพูดเข้าให้
"ชอบฉันก่อนสิ แล้วจะยอม" เพราะอยากให้เธอชอบเขา อยากให้ระหว่างเธอกับเขาแตกต่างจากผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
"ไม่ชอบไม่ได้เหรอ"
"ไม่ได้ คนที่นอนกับฉันต้องชอบฉันก่อน ส่วนเธอน่ะ ต้องยอมให้ฉันจีบด้วยรู้ไหม" คุยกับคนเมาแบบนี้จะรู้เรื่องไหมเล่า ชายหนุ่มนึกอยากเขกหัวตัวเอง หายเมาแล้วจะจำได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
แต่ไม่เป็นไรจำได้ก็ดีจำไม่ได้ก็ช่าง เขาต้องทำให้แอลลี่ชอบเขาให้ได้ ไม่ใช่เรียกร้องหาเซ็กส์จากเขาตอนเมาแบบนี้ อยากให้เธอต้องการเขาในตอนที่มีสติครบถ้วน อยากให้เธอร่ำหาเขาจนทนไม่ไหว
แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่รับรู้ใด ๆ ไปเสียแล้ว นอกจากจะเอ่ยถ้อยคำที่น่าตกใจชนิดที่คาดไม่ถึงแล้ว ร่างนุ่มนิ่มก็ถลาเข้ามา กอดเขาจนเซไปด้านหลัง ปลายเท้าของเธอเขย่งขึ้นประกบริมฝีปากอุ่นร้อนเข้ากับปากเขาอย่างแรงอีกหนึ่งครั้งแล้วผละออก
"ไม่รู้ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ฉันอยากมีเซ็กส์กับนายวันนี้ งื้อ~"