"พี่จะทำมัน ถ้าเราอนุญาต.."
ฉันกรอกตาไปมาอย่างชั่งใจ หลังจากที่เขาพูดออกมาเเบบนั้น บรรยากาศในห้องนี้มันก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ไม่มีเสียงพูดของใครดังขึ้น เราต่างคนต่างก็จ้องตากันอย่างไม่ลดละ
"อื้ม"ฉันขานรับในลำคอเเล้วพยักหน้าตอบกลับเขาไปด้วย เป็นคำตอบสุดท้ายที่ฉันจะให้เขา เเละอาจจะเป็นทางเลือกเดียวที่ทำให้เขาพ้นจากความทรมาน
ฉันเป็นคนเริ่ม ทุกอย่างก็ต้องจบลงที่ฉัน..
เพียงเสี้ยววินาทีกระดุมเสื้อนักศึกษาของฉันถูกกระชากออกอย่างไม่ใยดี พี่เตกำลังเหมือนเสือป่าที่ดุร้ายกำลังจะขย่ำฉัน เเตกต่างจากพี่เตคนที่นิ่งเเละสุขุมอย่างที่ฉันเคยรู้จัก
ต่างกันโดยสิ้นเชิง
"ทีหลังใส่เสื้อกล้ามด้วย"คนตัวสูงก้มลงมากระซิบที่ข้างหูฉันเสียงเอ็ดเล็กๆ ตอนนี้รู้สึกตัวเบาโหวง มันชาๆ รู้สึกขนลุกทุกจุดที่พี่เตสัมผัส
เสื้อนักศึกษาถูกดึงออกไปอย่างง่ายดาย เสื้อชั้นในสีชมพูอ่อนลายลูกไม้กำลังปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาเเล้ว มันน
