เช้าวันต่อมา
กฤษฎิ์ค่อย ๆ ย่องเอายาบำรุงที่เขาสั่งจ่ายมาจากโรงพยาบาลหย่อนใส่ลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้งเบา ๆ อย่างเงียบ ๆ เมียเขาเก็บยาคุมไว้ตรงนี้และมันก็หมดพอดี ได้เวลาเปลี่ยนยาแผงใหม่แล้วสิเพราะปกติยาคุมเขาเป็นคนจัดให้เมียเขาเองสีคล้าย ๆ กันเมียเขาไม่น่าจะสงสัยอะไรกินบำรุงเข้าไปเยอะ ๆ สุขภาพจะได้แข็งแรงสมบูรณ์พร้อมสำหรับลูกคนที่สอง เสร็จเขาแน่ที่รักลูกคนนี้เขาจะประคบประหงมดูแลเมียอย่างดีเลยล่ะกระตุกยิ้มมุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์กับความคิดที่แสนร้ายกาจของตัวเอง หึหึ
“อื้อ พี่หมอไปทำอะไรตรงนั้นคะ”
ที่รักที่ตื่นขึ้นมาอย่างง่วงงุนถามกฤษฎิ์ด้วยน้ำเสียงงัวเงียจนคนเจ้าเล่ห์หยุดชะงักอยู่กับที่ ชะอุ้ย เมียตื่นครับผม ก่อนจะแสร้งทำท่ายืดเส้นยืดสายคล้าย ๆ กับกำลังออกกำลังกายอยู่ก่อนจะหันหน้ามาหาเมียตัวน้อยด้วยใบหน้านิ่งแล้วฉีกยิ้มกว้างกลบเกลื่อนความผิด
“ออกกำลังกายนิด ๆ หน่อย ๆ เมื่อคืนหนักเอาเรื่องน่
