“ฉันกินก็ได้” ฝ่ายหญิงรีบตอบออกมาทันที เพราะว่าเธอกลัวเขาทำอย่างที่เขาพูดจับใจ
“พูดง่ายๆ แบบนี้หน่อย ผมจะได้ไม่ต้องทำอะไรที่ผมไม่อยากทำ ร่างกายสกปรกที่ผมไม่อยากแตะต้อง” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยความพึงพอใจ เธอไม่กล้าที่จะพยศกับเขาหรอก ท่าทางกลัวซะขนาดนี้ มันไม่สามารถปกปิดเอาไว้มิดได้
“จำไว้ว่าอย่าคิดทำอะไรสกปรกแบบนั้น ฉันไม่มีทางยอมแน่ๆ ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันตาย ถ้าคุณทำอย่างที่ขู่ไว้” ปรายฟ้าเอ่ยออกมา ก่อนที่จะตักอาหารในจานรับประทาน แล้วมันก็อร่อยจนเธอวางไม่ลงเลยทีเดียว เริ่มแรกนั้นอาจจะถูกบังคับ หลังจากนั้นไม่ใช่การบังคับเลยสักนิด มันคือความหิวล้วนๆ ช่างแตกต่างจากรสชาติอาหารที่นางบัวผันให้เธอรับประทานเหลือเกิน หรือว่าเธออาจจะหิวมากจนไม่อาจที่จะแยกรสชาติที่อร่อยหรือว่าไม่อร่อยได้
“ก็ไม่แน่ ถ้ายังอยากตายอีก พอตายแล้วฉันอาจจะย่ำยีศพก็ได้นะ รสนิยมใหม่ที่อยากลองเหมือนกัน ว่าแต่ว่ายังอยากจะ
