"เขาไปหาแม่เหรอคะ"
[ใช่จ๊ะ แต่แม่บอกเขาตามที่หนูสั่งไปแล้วนะว่าให้เลิกตามหาหนู]
"แล้วเขาว่ายังไงบ้างคะ"
[ท่าทางเหมือนจะไม่ยอมเลิกตามหาหนูง่ายๆ นี่คุณป๋าก็โกรธมากที่รู้ว่าเขาทำกับหนูแบบนี้ ยังดีที่ติดประชุมด่วน ไม่งั้นแม่ไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น]
"..." เป็นไปอย่างที่คิดจริงๆ เจค็อบไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ
[แล้วนี่หนูเป็นยังไงบ้าง หายแพ้ท้องแล้วรึยัง]
"หายแล้วค่ะ สงสัยเจ้าตัวเล็กจะกลัวหนูลำบากเลยไม่เลิกงอแง" เฌอแตมหลุดยิ้มพลางเอามือลูบหน้าท้องที่เริ่มนูนออกมาเล็กน้อย
[ดีแล้วล่ะ ว่าแต่หนูจะไม่กลับมาอยู่ที่ภูเก็ตจริงๆ แม่กับคุณป๋าจะได้ช่วยดูแลหลาน หรือจะให้แม่ย้ายไปอยู่กรุงเทพกับหนูดี]
"อย่าดีกว่าค่ะ หนูรู้จักนิสัยเขาดี อีหรอบนี้คงสั่งให้ลูกน้องไปเฝ้าที่โรงแรมเรียบร้อยแล้ว" นี่เธอก็เกือบหนีไม่พ้นถ้าป้าเจ้าของบ้านเช่าไม่มาแอบกระซิบว่ามีผู้ชายแปลกหน้ามาป้วนเปี้ยนแถวบ้านเช่าเธออย
