เมียเก่าเร้ารัก

บทที่ 6 ก็แค่วันไนต์สแตนด์

ยกสุดท้ายจบที่เที่ยงคืน เจคอบใช้ถุงยางหมดไปสองกล่อง เมื่อเช็กแล้วว่าไม่มีชิ้นไหนรั่วซึมก็เข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายใต้ฝักบัว

"แสบชิบ!" เจคอบสบถ แต่เป็นการสบถที่เขาก็ไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังยิ้มอยู่ ทุกครั้งที่เขาทำเธอเสียวซ่านจนดิ้นพล่าน เธอก็ฝากรอยข่วนไว้บนเนื้อตัวเขา เหมือนลูกแมวชะมัด

อาบเสร็จเจคอบก็นุ่งแค่กางเกงตัวเดียวแล้วออกมาสั่งงานลูกน้องที่ชั้นสอง

"คืนนี้กูคงไม่ลงมาแล้ว ถ้าลูกค้าตีกัน หรือมีเรื่องยามึงจัดการได้เลย"

"ครับ"

"แล้วพรุ่งนี้ก็ช่วยเตรียมเสื้อผ้าผู้หญิงแล้วก็ชุดชั้นในไว้ให้ด้วย...คัพซี"

"ได้ครับ" สั่งงานมือขวาเสร็จเจคอบก็กลับขึ้นมาที่ห้อง ทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วรั้งร่างบางที่หลับไหลเข้ามากอด เจคอบไม่เคยกอดคู่นอนคนไหนหลังเสร็จกิจ ดูเหมือนคนตัวเล็กจะเป็นข้อยกเว้นอีกแล้ว

ฟอด! เจคอบกดจมูกลงบนแก้มนุ่ม เขาเช็ดทำความสะอาดเนื้อตัวให้เธอเรียบร้อยแล้วก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ

"อื้อ~ พี่เจค เฌอเสียว"

"หึๆ ถึงกับเก็บมาละเมอเลยเหรอ แสดงว่าฉันทำเธอเสียวจริง"

ขนาดใส่ถุงยางยังเสียวขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดเลยถ้าได้เนื้อแนบเนื้อจะเสียวขนาดไหน เพราะเขาก็ยังไม่เคยสดกับใครมาก่อน อยากลองกับเธอเป็นคนแรกเหมือนกัน แต่น่าเสียดายที่กฎเหล็กของเขาอีกข้อคือการไม่มีเซ็กซ์เป็นครั้งที่สองกับผู้หญิงคนเดิม

เฌอแตมรู้สึกตัวตื่นอีกทีก็เช้าของวันใหม่ อาการปวดระบมเล่นงานเธออย่างหนัก

"อูยย" ร้องครางเบาๆ ขยับตัวทีก็เจ็บร้าวไปถึงกระดูกที แต่ถามว่าเมื่อคืนมันดีไหม เธอตอบได้เลยว่าดีมาก ฟินสุดๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะตอนนี้ไม่ใช่เวลามารำลึกความหลัง อีกครึ่งชั่วโมงจะถึงเวลาเข้าเรียน เธอต้องรีบไปให้ทันก่อนจะโดนเช็กขาด

ร่างเล็กใช้เวลาอาบน้ำไม่นาน ตอนแรกกะว่าจะใส่ชุดเดิมกลับ แต่เธอเห็นเสื้อผ้าผู้หญิงชุดหนึ่งวางไว้อยู่บนปลายเตียง เจคอบน่าจะเตรียมไว้ให้เธอ เฌอแตมจึงหยิบมันขึ้นมาใส่อย่างไม่ลังเล แล้วก็ต้องหน้าร้อนนิดๆ เมื่อเขาเตรียมชุดชั้นลูกไม้สีดำไว้ให้ด้วย

"นี่เขารู้ได้ไงว่าเราใส่คัพซี" ขณะเดียวกันตากลมก็กวาดมองไปรอบห้องอย่างสงสัย เช้าขนาดนี้เขาไปไหนกัน

สิบนาทีต่อมาเฌอแตมก็แต่งตัวเสร็จ มือบางเปิดประตูพรวด

"อุ้ย!" เธอสะดุ้งเพราะเจอกับผู้ชายลูกครึ่งที่ยืนเฝ้าประตูอยู่

"ตื่นแล้วเหรอครับ"

"คุณเป็นใครเหรอคะ"

"ผมลุคครับ มือขวาคุณเจคอบ คุณเจคอบสั่งไว้ว่าถ้าคุณตื่นแล้วให้ผมไปส่งคุณที่บ้าน"

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับเองได้"

"ให้ผมไปส่งเถอะครับ อย่าให้ผมต้องขัดคำสั่งเจ้านายเลย" :)

นี่มันรอยยิ้มอาบเคลือบยาพิษชัดๆ

สุดท้ายเฌอแตมก็ยอมให้ลุคมาส่งที่มหาวิทยาลัย เป็นที่ชินตาของนักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์อยู่แล้วที่จะเห็นเฌอแตมมีรถหรูขับมาส่งไม่ซ้ำคันแต่ละวัน เพราะรู้กันดีว่าบ้านเธอทำธุรกิจนำเข้าซุปเปอร์คาร์ ที่ต่างออกไปวันนี้คือคนมาส่งต่างหาก ไม่ใช่ไอ้พี่บอสชาติหมาแล้วก็ไม่ใช่ผู้ชายคนเมื่อคืนอีก!

ต่อมเผือกของมิลินกระตุกริกๆ มีพลับพลึงคนเดียวที่เก็บอาการอยู่ เฌอแตมเห็นแล้วก็อยากหัวเราะ ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะลุคตรงสเปกมิลินอย่างแรง เพื่อนเธอคลั่งไคล้หนุ่มลูกครึ่งมาก ผู้ชายที่เคยคบมาก็มีแต่นายแบบลูกครึ่งทั้งนั้น

ลุคไม่ได้ลงมาส่ง เขาจอดรถให้เธอแล้วก็ขับออกไปเลย เฌอแตมเลยไม่มีโอกาสแนะนำมิลินกับพลับพลึงให้ลุครู้จัก

"ทำไมไม่ใช่พี่ดีนที่มาส่งแก" มิลินเอ่ยถามเป็นประโยคแรก

"เมื่อคืนมีเรื่องนิดหน่อย"

"คนนี้พรีเมียมมากอะ พี่ดีนชิดซ้ายเลย"

"เขาชื่อลุค แล้วฉันก็ไม่นอนกับเขาด้วย"

"ไม่ได้นอนกับเขา! แล้วแกไปนอนกับใครมา?!"

"เบาๆ หน่อยสิมิลิน แกอยากให้คนทั้งคณะรู้รึไงว่าเมื่อคืนฉันไปเสียตัวมา"

"งั้นแกบอกมาเลยว่าไปนอนกับใครถึงได้เดินขาถ่างมาซะขนาดนี้"

"เจ้านายคุณลุค"

"อะไรนะ! นี่แกเล่นเจ้าของผับเลยเหรอ" คราวนี้เป็นพลับพลึงที่ร้องเสียงหลงจนคนในคณะเบนสายตามามองที่พวกเธอเป็นตาเดียวอย่างตำหนิ

"ก็บอกว่าให้เบาๆ ไงยัยแม่ชี"

"โทษที ฉันตกใจมากไปหน่อย"

"ไม่เป็นไร อย่าว่าแต่แกตกใจเลย ฉันเองก็ตกใจตัวเองเหมือนกัน"

"แล้วเขาดุมั้ย" มิลินถามพลางเอานิ้วชี้จิ้มเข้าหากัน

"มาก ขาเตียงแทบหัก"

"ดุแล้วเกี่ยวอะไรกับขาเตียงพัง" พลับพลึงเป็นคนเดียวที่ไม่เข้าใจความหมายของคำว่าดุของมิลิน

"แกนี่นะใสซื่อบริสุทธิ์จริงๆ ชาตินี้จะมีผัวกับเค้ามั้ยเนี่ย เอาหูมาใกล้ๆ" เท่านั้นแหละยัยแม่ชีก็หน้าแดงแปร๊ดขึ้นมาทันทีหลังมิลินพูดจบ พลางเหลือบตากลมๆ ใต้แว่นใสมองเฌอแตมอย่างไม่อยากเชื่อสายตาว่าเธอจะเสียเพื่อนร่วมอุดมการณ์ไปแล้ว

"แกเป็นเมียเจ้าของผับแล้วต่อไปเราก็กินเหล้าฟรีได้แล้วสิ"

"เมียเจ้าของผับบ้าอะไร ระหว่างฉันกับเขามันก็แค่วันไนต์สแตนด์เท่านั้น"

"แต่แกเสียซิงให้เขาเลยนะ"

"สำหรับผู้ชายบางคนมันก็ไม่ได้มีค่าขนาดนั้นหรอก ขึ้นห้องกันเถอะ เลยเวลาเรียนมาห้านาทีแล้ว"