“พอได้แล้วค่ะคุณปาล์ม หงส์ขอนะคะ” หงส์ฟ้าเข้าไปเอ่ยห้ามแต่ถูกปาลมีผลักออกมาแล้วชี้หน้า “ห้ามเสือก” ก่อนจะเข้าไปหาพิชชาภาอีกครั้ง
“ปล่อยไปเถอะค่ะพี่หงส์ ยัยพิช สู้เขาสิยะ มันแต่ทำหน้าเอ๋อแดกอยู่ได้” ปัทมาเอ่ยบอกหงส์ฟ้าไป ก็เอ่ยเตือนสติเพื่อนสาวที่โดนตบไปแล้วตั้งสองทีอย่างรีบร้อน เพราะไม่งั้นคงได้โดนตบแบบรัวๆแน่ๆ
“แกกล้ามากนะที่มาแย่งผัวฉัน วันนี้ฉันจะสั่งสอนให้แกรู้ว่าพี่ฟรานเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น เพี๊ยะ เด็กร่านแบบแกไม่มีสิทธิ์มายุ่ง เข้าใจไหม” ปาลมีพูดไปก็ตบพิชชาภาไปอีกหนึ่งฉาด ก่อนที่พิชชาภาจะหันไปมองเธออย่างเจ็บใจ ก่อนจะเอามือของเธอไปจับมือของปาลมีที่จะง้างมือตบอีกครั้งไว้
“มีมือมีตีนคนเดียวรึไง เพี๊ยะ ฉันไม่เคยแย่งๆของๆใคร แล้วก็จำใส่สมองของคุณไว้นะว่าฉันมาก่อนคุณด้วยซ้ำอย่ามาเจ๋อแสดงตัวหน้าด้านๆแบบนี้ เพี๊ยะ” พิชชาภาพูดไปก็ตบหน้าของปาลมีไปสองครั้งอย่างแรง ก่อนจะถูกปาลมีกระชากผมใ
