ปาลิดาดูหนังคอเมดีกับคีรากรไปค่อนคืน เขากับเธอนอนที่โซฟายาวดูหนังคนละตัวและมีผ้าห่มขนสัตว์ผืนหนาที่แม่บ้านเตรียมไว้ให้ พวกเขาหลับสบายจนถึงช่วงสายปาลิดาลืมตาตื่นไปมองคนที่อยู่บนโซฟาเบดอีกตัว คีรากรไม่เคยรุ่มร่ามกับเธอเลยนับตั้งแต่ตอนที่เธอบอกว่าไม่อยากเอาตัวเข้าแลก สิ่งนี้มันทำให้เธอรู้ว่าเขาแตกต่างจากหลายๆ คน เธอสอดแขนที่ใต้ศีรษะนอนจ้องเขาอยู่นานเพราะมันเพลินตาเหลือเกิน
ครืดดด
เสียงโทรศัพท์คีรากรสั่นเขาจึงขยับตัวตื่น ปาลิดาผินหน้าหนีเขินๆ เมื่อรู้ตัวว่าเผลอมองเขานานไปแล้ว
"ว่าไงสอง" คีรากรรับสายจากสองที่ไม่ได้เข้ามาปลุกด้วยตัวเองแต่โทรเข้าแทน
ดวงตาคู่คมทอดมองนาฬิกา พวกเขาไม่ประสบความสำเร็จกับการดูสารคดีเลยหาหนังคอเมดีมาดูปรากฎว่ามันสนุกจนลืมความทุข์ไปเลย แต่กว่าหนังจะจบก็ดึกแล้วเลยพากันนอนตื่นสาย
[คุณพ่อคุณคิงกับคุณแหวนมาหาครับ ตอนนี้รออยู่ที่ทางเข้าองเพนท์เฮาส์]
"มาพร้อมกันก็ดี" คี
