CHASING ALICE (TAGALOG)

CHAPTER 1 THIRD PERSON’S POV. "Go ! Go! Go!" Pagsisigaw ng lalaking gwapo. He is Dickross Ian Frondoso ang gwapong DIAP ng Pulis Station 23, Isagani City, higit pa sa pagiging DIA. Magaling si Ian sa mga kasong hinahawakan niya walang may pumapalpak sa kung sa anong mission man siya isabak nalulutas niya ito. May mission sila ngayon kung san huhulihin si Alice Ferraris at kaniyang pamilya.Alice Ferraris and her family ay suspek ngayon sa patayang nagaganap and beside dun nagbebenta sila ng shabu. Camila gave Ian a lead kung saan sila matutuntun. Ang gulo sa lugar nila ngayon at ang daming taong nagsisitakbuhan ang ingay ng pulisya ang siyang tanging naririnig nito. Kasama ni Ian ang kanyang gropu ng DIAP balak na nilang patayin si Mr. Ferraris sa oras na manglaban pa siya. Hindi na nagdalawang isip na ipinasok ng team ni Ian ang bahay, di nagtagal at dun na nagsibarilan sa loob. Alam na ni Ian na nanlaban sila so wala silang magagawa patay kung patay. Hindi parin tumigil ang pagpapautok sa loob at tila lumalaban pa sila ng biglang mag ring ang phone ni Ian habang hinihintay ang team sa kanyang kotse. "Camila?" Imbis na rumespeto ay naitawag nalang niya sa mismong pangalan. "Bumalik kayo bilis! Mali ang Lot No. Mali ang statement at adress! na naibigay ko!" Pagmamadali sa kanya ni Camila. Hindi makapaniwala si Ian sa sinabi ni Camila at parang nag-init ang ulo niya "Fuvk!" At dali-dali na niyang tinawag ang kanyang team gamit ang radio. "Alis na kayo diyan! Mali ang lugar at Lot No. na ibinigay!" Tila nabuhusan ng mainit na tubig si Ian. "Boss! Pano yan!" Sagot pa ni Jimmy kasama niya sa team. "Camila gives us a false addres!" Nasuntok ni Ian ang manebela ng kotse sa galit. Tila hindi makapaniwala si Ian sa mga nangyari, napatay nila ang isang pamilyang inosente dahil sa maling ibinigay na False Statement at addres, Ngayon lang ito nangyari sa kanya. Walang may nakakaalam at nakakakilala sa kanila kasi lahat sa naka bonet, tadtad ng bala ang palibot ng bahay. Nakahandusay ang isang lalaki tatay siguro nila, isang babae siya siguro ang nanay at isang batang lalake na nag-e edad 13-14 years old. **** "Hayst!! Bakit ba kasi!!!" Inis na inis na sigaw ni Aya sa lob ng room. Hindi kasi pumasok ang crush niya kaya siya bad mood ngayon, mahirap talaga pag bad mood to ni hindi makausap ng maayos. "Aya, isang araw lang naman siyang wala wag kangan O.A!" Sabi kopa sa kanya. Patay na patay talaga siya kay Kyle diko alam kung ano nakain nito at hanggang ngayon nababaliw parin kay Kyle Flores! "Isang araw??" Sagot pa niya sakin. "Alam ba niya kung pano ako gumising ng maaga mag paganda at maghanda para makita kolang siya tapos di siya papasok??" Desperada talaga to e. "Hoy! Malay mo baka may emergency o kaya nilagnat kaw talaga!" Sabay kamot kopa ng ulo ko. "Abay kahit na! Naghihintay ako dito sa wala kanina pa." Pagdadabog pa niya. Si aya ang matalik kung kaibigan since high school at nakilala niya si Kyle dahil magkaibigan din kami non. By the way ako nga pala si Aira Filoteo, may isang kapatid may mama at syempre may papa andito kami ngayon inaantok habang nag didiscuss ang filipino teacher namin. Maya-maya pa ay uminom ako ng tubig not just because uhaw ako, bigla kasing bumilis ang tibok ng puso ko, parang nakikipag karera sa sobrang bilis. Uminom ako ulit, hanggang sa uminom ako at naubos na ang laman at nilagay ulit sa bag, Pero ganun parin kinakabahan parin ako. "Uy! Ayos kalang?" Pagtatanong pa ni Aya. "Diko alam, kinakabahan ako e." Sagot kopa ng mahinahon. "Wag kang mag-alala di kanaman tutuksihin ni Sir." Sagot niya naman. "Kanina pato e. Pahingi tubig." At kinuha ko ang tubig niya at uminom. Napahawak ako sa dibdib ko at parang iba na talaga to e,hindi na ito normal at kagaya ng kanina ngayon ay mabilis at kinakabahan na ako parang sumasayaw ang organs ko. At maya-maya pa ay nagulat ako ng mag vibrate ang phone ko at dali-dali ko itong sinagot. "Ex-cuse me sir.," Tumayo ako at lumabas ng room. "Bakit?" Di na ako nagdalawang isip pa at 'bakit' agad ang naitanong ko. "Pumunta ka dito sa bahay niyo, sinugod ng mga armadong lalaki ang bahay niyo at tadtad ng bala. Yung papa tsaka mama mo di na nakaabot sa ospital" Tila hinampas ako ng pinakamalaking hangin at nabitawan ko ang cellphone ko sa sinabi ng babaeng nasa kabilang linya. Napaupo ako at napatulala. "Hi-hindi!" Bulong kopa habang tulala. Dali-dali akong tumakbo palabas ng campus, habang tumatakbo ay ganun din ang sunod-sunod na pumatak ang mga luha ko. Ang tanging narininig kolang na binubulong ko ay "Hindi" habang tumatakbo ako. Sabay pahid ng mga luha ko. Hindi, hindi pwede yun! Kanina lang masaya kami, hindi pwede yun! Hindi totoo yun! Panay takbo lang ako, hindi ako nakaramdam ng hingal at pagod ang tanging nararamdaman kolang ay ang mga luhang sunod-sunod na tumutulo sa pisnge ko. Hanggang sa dumating ako at andaming tao sa paligid may pinapalibutan silang mga bangkay. Sunog ang bahay namin at halos abo na lahat walang may natirang gamit ni isa napatigil ako sa gitna ng mga bangkay at napatakip ng bunganga habang unti-unting binubuksan ang mga labi na nasa harap ko. I feel empty, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pagkatapos nang lahat na nangyari i don't know kung makakaya kopang mag-isa. Makakapagtapos pa kaya ako? Makakamit kopa kaya ang mga pangarap ko? -- Nakaupo sa harap ng tatlong kabaong, Tulala at pinagmamasdan ang kandilang unti-unting natutunaw. Ang dilim ng buhay ko ngayon kasing dilim ng inaakala niyo. Kayo ba naman iwan ng pamilya ng biglaan wala man lang paalam ano kaya mararamdaman niyo.? Napalingon ako ng may pumasok na dalawang pulis, i think sila ang humahawak ngayon sa kaso nila Papa. Hindi kopa siya kilala hanggang ngayon, pero gwapo siya at malakas ang appeal, ang isa naman ay parang mabait na pulis gwapo at ang cute base lang po yan sa nakikita ko ngayon. "Ms.Filoteo?" Pagtawag pa ng gwapong ma appeal sakin at sabay umupo. "Anong kailangan niyo?" Walang gana kung tanong. "We are hoping na ma solve ng maaga ang kasong ito." Sagot pa niya. "Condolence to you Ms.Filoteo" sabay pa inabot ng cute ang bulaklak. "Thank you." "I am Dickross Ian Frondoso, call me Ian nalang." Pagpapakilala niya. "Ako nga pala si Lance Marcus Sarmiento, Call me Lance nalang." Sabay abot ng kani-kanilang mga kamay. Pero imbis na makipag shake hands ay iniwasan ko ito. "Aira Filoteo." Tanging sagot ko sa kanilang dalawa. Pumunta sila isa-isa sa kabaon nakalatag at sinundan ko naman sila, Naninigurado lang ako na kakampi sila sa panahon ngayon mahirap magkatiwala sa kakakilala mo pa lamang. Kahit sabihin pa nilang judgemental ako pero naninigurado lang. "Gwapong bata to." Salita pa ni Lance. "John Eroll Filoteo." Napalingon sila sa sinabi ko. "Honor student, napakabait na bunso, Inosente." Dagdag kopa na lalong kinatingin nila sakin. "Magbabayad ang sino mang hayop ang gumawa sa pamilya ko." At dun pumatak ang kaisa-isang luha sa mga mata ko. "Wag kang mag alala Ms. Hahanapin namin at siguradong mananagot ang may kagagawan nito." Sabay tingin kay Lance hindi ko alam ang ibig sabihin ng eye contact nayon sila lang ang nakakaintindi. "Diba Ian?" Taas kilay pang tanong ni Lance. "U-uh Oo! Sisiguraduhin naming mananagot ang may kagagawan nito." Sagot pa ni Ian. "Ms. We have to go marami pa kaming case na aasikasuhin." Pagpapaalam pa ni Lance. "Sure, mag-ingat kayo." Sagot ko naman. "Promise yan namin Ms. Hinding-hindi naming hahayaang hindi mabulok ang sino mang may gawa nito." Sabat pa ni Ian at tumikhim naman si Lance. "Salamat." nakangiti kong sagot sa kanila. Ian's POV. Hindi ko mapigilang mautal sa gitna ng pag-uusap namin kinakain ako ng konsensya ko i still can't imagine na nagawa ko yun sa pamilya ni Aira. Naawa ako kay Aira sa edad niya maaga pa siyang naiwan ng pamilya niya. Feeling ko tuloy gusto kong samahan si Aira sa anumang oras. Naiinis na ako sa sarili ko fucking Ian! Urghhh!!! Kasalanan koto i felt guilty everytime na naaalala ko ang nangyari sa pamilya ni Aira it's all my fault! Grrrrr! "My Rosie!!" Sabay tinadtad niya ako ng sandamakmak na halik at sabay ko siyang tinulak. "Next time don't give me holy fucking shit! false info!!" Galit na galit kong sigaw kay Camila na parang lumipad ang kaluluwa niya. Pati mga police assistant sa assistance desk ay napalabas ng opisina sa galit ko. "It's not my fault! Malay koba naman na yun ang lumabas sa computer!!!?" Sigaw niya rin. "Fuck that computerrr!" Sabay hampas sa lamesa. "Now, ikaw mag-isa mag solve ng case nayan!" Dagdag kopa. "Oo! Papatunayan ko sayo na tama ang lahat na impormasyon!" Taas noo pa niyang salita. "Sige make me believe!" Sabay lapag ng folder na nakasulat pa ang pangalan ni Alice Ferraris Case No: 764 ang tagapagmana ng mga droga ni Mr. Ferraris. Inis na inis akong lumabas ng opisina at umuwi sa bahay. Napaupo ako sa sofa at binuksan ang xerox copy ng files ni Alice Ferraris and i checked it one by one. Mayaman ang pamilya ni Alice ang papa niya ay isa sa pinakamayang drug lord dito sa lugar, pero nung namatay siya ay wala na kaming balita tungkol sa negosyo nila at ang taning ebidensyang magpapatunay na nasa kay Alice ang yaman at si Alice ngayon ang nagpapatakbo ng kompanya nila pati narin sa mga droga ay ang USB nato ang laman nito ay ang video na nagsasabi si Mr. Ferraris na si Alice ang tagapagmana. Pero bakit? Bakit lumabas sa computer ang info ni Aira? I checked Aira's files too and parang may something na gumugulo sa utak ko and i dont know what is it i can't explain. Gusto ko siyang samahan, gusto ko siyang puntahan at para bang natatakot ako na mawala siya sa paningin ko. "Bro, mukhang may problema tayo?" Napaupo si Adrian sa tabi ko, siya si Adrian Frondoso bunso kung kapatid. "Ugh, huge problem." Sagot kopa. "Kuya, sisiw lang sayo yan kahit ano pang problemang yan malulutas yan ikaw pa." Sabay apir. "Yan, hindi to biro. First time ko to e." Paliwanag kopa. "Makakaya moyan." Akala nila lahat ng kasong ibinibigay sakin ay sisiw lang at nalulutas ko agad ng walang gusot, but they don't know kung ano kahirap ang pumatay ng inosenteng tao. They dont know kung kaya ko kalabanin ang konsensya ko. After a few minutes ay tumawag si Lance para sa meeting, ibibigay kona ang kaso ni Alice sa grupo ni Camila sila ang hahawak they said that the info they gave is true so kailangan nilang patunayan sakin na totoo nga ang impormasyon na binigay nila. "So weak." Yan lang ang narinig ko ng ibinigay kona ang files kay Camila. "Patunayan mo sakin at nang team mo na totoo ang lahat ng binigay mo." Sagot kopa. "Patay o buhay?" Nakapameywang pa niyang tanong. "Its up to you, ang akin lang naman ay ang katotohanan." Sabi kopa sabay umalis. "Okay!" Nakangiti pa niyang tanong. "Walang pakialaman ng trabaho." Dagdag pa niya. Umalis na kami ni Lance. "Gusto kong imbistigahan si Aira." Sambit kopa habang nagmamaneho. "Bakit?" kunot noong tanong ni Lance sakin. "Gusto ko malaman ang buong istorya ng buhay niya, ayokong pati siya madamay sa katarantaduhan ni Mendez." Paliwanag ko naman. "Okay." "And you have to track Camila's plan. Gusto ko rin malaman ang mga pinanggagagawa niya at para handa tayo." "Yes sir!" Biro pa ata niya. "Lance seryoso ako." Dagdag kopa.