EP.9 กลางคืนของมึง!

2218 Words

หลายวันผ่านไป ลิลลี่ดูแปลกไปมากขึ้นทุกวัน ไม่ค่อยพูดค่อยจากับเบบี้เหมือนอย่างแต่ก่อน เอาแต่หลบหน้าหลบตาแสดงท่าทางหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลา “เราไปเมากันไหม ดูช่วงนี้เหนื่อยๆ นะ” เบบี้พยายามชวนลิลลี่ออกไปเที่ยวด้วยกัน เผื่ออะไรมันจะดีขึ้น “ไม่อะ เดี๋ยวจะออกไปทำงาน” “กับใครเหรอ...” “พี่คีย์” ลิลลี่พูดพร้อมกับหันมามองเบบี้อย่างจ้องจะจับผิด “อ้อ...” เบบี้ครางรับสั้นๆ บนใบหน้าไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมาเลยแม้แต่น้อย “ไม่หวงเหรอ” ลิลลี่หรี่ตาถามย้ำ “เรากับพี่คีย์ไม่ได้เป็นแฟนกัน ทำไมต้องหวง” หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก หลังจากลิลลี่เดินออกไปหน้าตึก เบบี้ก็มองดูจากทางหน้าต่าง พอเห็นว่าเป็นมังกรมารับไม่ใช่คีย์ตามที่ลิลลี่พูด เธอก็ได้แต่นึกสงสัย “จะโกหกทำไมกันนะ?” กลางดึกที่ผับ กำลังหาอะไรดูในโทรศัพท์ก็เห็นว่าลิลลี่เช็คอินที่นี่ ปกติลิลลี่ไม่เคยมาเที่ยวคนเดียวอยู่ เบบี้ที่เป็นห่วงเลยอดตามมาไม่ได้ แต่ภาพที่เห็นทำเอาขอบตาร้อนผ่าว หญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเพื่อนสนิทกำลังนั่งอยู่บนตักของไนท์ เธอเต้นร่อนเอวไปมาในขณะที่ไนท์เองก็กอดจูบลูบคลำลิลลี่อย่างเจ้าชู้ “แบบนี้นี่เอง” เบบี้พึมพำด้วยหัวใจที่เต้นรัว รู้สึกเจ็บหน่วงตรงอกซ้าย ระหว่างที่กำลังทำอะไรไม่ถูก ไนท์ดันหันหน้ามาเจอเธอที่กำลังแอบมองเขาอยู่พอดี เบบี้เห็นแบบนั้นจึงรีบเดินหนีออกมาจากที่นั่นทันที ไม่อยากพบไม่อยากเจอหน้าเขาอีกต่อไป ทว่ายังไม่ทันได้ก้าวไปไหนไกล ฝ่ามือหนาของไนท์ก็พุ่งมาคว้าแขนเธอเอาไว้แน่น แล้วออกแรงกระชากรั้งเธอไว้ไม่ให้เดินหนีไปไหน “มึงจะรีบไปไหน?” “กลับบ้านสิคะ” หญิงสาวออกแรงกระชากแขนกลับแต่ไม่อาจสู้แรงอีกฝ่ายได้เลย ไนท์ที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกหงุดหงิดจนกระชากแขนเบบี้รั้งเข้าหาตัวเองแรงกว่าเดิม “โอ๊ยยย!” เขาไม่ปล่อยโอกาสให้เสียเปล่า รีบเข้ามาอุ้มคนตรงหน้าแล้วยกตัวขึ้นพาดบนบ่า ปล่อยให้ศีรษะทุยเล็กห้อยลงมาจนก้นชี้ฟ้า “มึงจะอยู่นิ่งๆ หรือให้กูกระเเทกมึงตรงนี้!” เขาตวาดใส่อย่างหมดความอดทน เมื่ออีกฝ่ายเอาแต่ดีดดิ้นไม่หยุดเสียที ทำเอาเธอหยุดขัดขืนแทบไม่ทัน บนรถ ภายในถนนซอยเปลี่ยว “ปล่อยฉันนะคะ ฉันไม่นอนกับพี่อีกนะ ไม่อยากใช้ของร่วมกับเพื่อน!” เธอกลั้นน้ำเสียงที่เริ่มสั่นเครือ พยายามพูดออกไปให้เป็นปกติมากที่สุด ไนท์เบรกรถแล้วปลดเบลล์ที่รัดแผงอกอยู่ออก “กูก็ไม่อยากใช้เมียร่วมกับเพื่อนเหมือนกัน!” เขาหันมาจ้องหน้าเธอแล้วตอกกลับอย่างโกรธเคือง “พี่พูดอะไรของพี่?” เบบี้ที่ได้ยินก็ได้แต่งง ไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดบ้าอะไรอยู่ “มึงไปเอากับไอ้คีย์มาแล้วใช่ไหม เบบี้” คำพูดของไนท์ทำเอาเบบี้เบิกตากว้าง นี่เขาไปเอาข้อมูลผิดๆ มาจากไหน? “จะบ้าเหรอ มือยังไม่เคยได้จับ จะไปเอากันตอนไหน” อีกฝ่ายจ้องกลับมาด้วยท่าทีไม่เชื่อนัก แต่สักพักเขาก็ออกรถแล้วขับเลี้ยวเข้ามาในซอยที่ทั้งมืดและเปลี่ยวมาก พอมาถึงเขาก็รีบจากรถแล้วเดินอ้อมมาฝั่งข้างคนขับ ก่อนจะลากเธอลงจากรถ “พี่ทำอะไรอีกเนี่ย” เบบี้โวยขณะที่โดนฉุดกระชากลากลงมาอยู่ พอลากมาถึงหน้ากระโปรงรถ เขาก็อุ้มเธอขึ้นไปนั่งบนฝากระโปรงแล้วถอดกางเกงในออก ก่อนจะจับท่อนใหญ่ยัดเข้ามาเต็มแรงจนสุดลำ “พะ...พี่ จะบ้าเหรอ...อ๊าา ปล่อยนะ” สาวน้อยกรีดร้องพยายามดิ้นหนีสุดชีวิต “มึงอยากให้กูเชื่อเหรอว่ามึงไม่ได้มีอะไรกับไอ้คีย์จริงๆ” “ก็มัน....มะไม่....จริง” เบบี้ตอบเสียงสั่น อดทนกับความเสียวจากส่วนล่างที่กำลังถูกรุกล้ำด้วยท่อนเอ็นใหญ่ “กูจะเชื่อก็ได้ แต่ถ้ากูรู้ทีหลัง มึงตายแน่!” ไนท์สบถลั่นพร้อมกับรั้งแขนเรียวทั้งสองข้างเข้าหาตัวแล้วออกแรงโยกสะโพกกระแทกรัวๆ แรงๆ “อ๊าาๆๆ พี่ เดี๋ยวใครมาเห็น” หญิงสาวส่ายหน้าไปมาพยายามกลั้นเสียงคราง “ซอยเปลี่ยวมีแต่ป่าเต็มสองข้างทางใครจะมา” ไนท์โน้มลงดูดปากเบบี้อย่างเร่าร้อน ก่อนจะถกเสื้อคนตัวเล็ก ปลดบราที่เกะกะออกแล้วซุกไซ้เต้านมอวบทั้งสองข้างอย่างซุกซน “พอ....เเล้ว อ๊าาๆๆ” เบบี้ครางเสียงสั่นเครือ พยายามดันหัวคนลามกตรงหน้าออก เขาเปิดไฟหน้ารถไว้ส่องทางด้านหน้าที่มีแต่ป่า ยืนกระแทกท่อนรัวๆ ขณะที่ยกขาเธอตั้งฉากให้เป็นรูปตัว M ก่อนจะถอยท่อนออกเกือบสุดแล้วเขย่งตัวดันท่อนกระแทกจนสุดเเรง เสียงกระแทกดั่งถี่ปนกับเสียงรถยนต์ที่สั่นคลอนดังกระทบกันไม่ขาดสาย สองหนุ่มสาวราวกับตกอยู่ในเพลิงสวาทร้อนแรง ไม่อาจหยุดยั้งความบ้าคลั่งในครั้งนี้ได้ “อ๊ะๆๆๆ อ๊าาา” สาวน้อยหลับตาส่งเสียงครางไม่พัก ยิ่งเขาถาโถมท่อนเอ็นแกร่งเข้ามามากเท่าไร ก็ยิ่งเสียวจนเกือบลืมหายใจมากเท่านั้น “ซี๊ดดด โครตเสียวเลยเบบี้.....จะแตกแล้ว” เบบี้หูดับไม่ได้ยินอะไรแม้แต่กระทบกันของเนื้อ มันทั้งจุกและเจ็บปวดแต่กลับเสียวเอามากๆ ทำเอาน้ำของเธอไหลออกมาเยอะมากจนรู้สึกได้ “อ๊าๆๆ อ๊าาส์ อิ๊ พี่....ไม่ไหว” “กูก็ไม่ไหวเหมือนกัน อ๊าาา” ไนท์กระแทกเข้ามาไม่หยุด เอื้อมมือมาจับหน้าเธอเอาไว้แล้วกดจูบลงมาอย่างดูดดื่ม ก่อนที่ลำเอ็นหนาจะปลดปล่อยน้ำรักออกมา แต่ก็ยังไม่วายกระทั้นต่อราวกับคนไม่รู้จักอิ่ม กระทั่งตอนที่เขาถอนท่อนออก น้ำรักที่เคยคั่งค้างอยู่ภายในก็ค่อยๆ ไหลออกมาจากร่องทีละน้อย แล้วหยดลงบนป้ายทะเบียนหน้ารถจนเลอะเทอะ “ได้เช็ดอีกแล้วสิ!” ไนท์ส่ายศีรษะมองน้ำรักที่ไหลหยดย้อยบนป้ายทะเบียนรถ “คนโรคจิต” เบบี้แหวใส่ก่อนจะก้มหน้างุดแทบไม่ทันเมื่อไนท์สวนกลับ “แล้วยังไง....อยากโดนเอารอบสองเหรอ” ดูเหมือนเขาจะเอาจริง เธอจึงรีบกระโดดลงจากฝากระโปรงรถแล้วไปยืนจัดเสื้อผ้าข้างๆ แทน สักพักไนท์ที่เดินหายเข้าไปในรถก็เอาผ้าออกมาเช็ดน้ำกามที่ไหลเลอะหน้ารถอยู่ “เบบี้...” ไนท์เรียกด้วยน้ำเสียงผ่อนแผ่วราวกับต้องการกระซิบ “อะไรอีกคะ?” เบบี้ขมวดคิ้วย่น อย่าบอกนะว่าจำอย่างนั้นอีก “ต่อไปนี้ มึงเป็นของกูแล้วนะ” สาวน้อยเบิกตากว้างอย่างไม่คาดคิด หัวใจเต้นรัวถี่ราวกับกลองชุด มันตกใจจนพูดไม่ออก แต่สายตาของไนท์ที่จริงจังยังคงจ้องมองมา ทำเอาใจเต้นแรงไม่หยุดเสียที ตึกเช่า 00.30น. บนรถ “วันนี้ให้นอนด้วยไม่ได้นะ” ไนท์พูดขึ้นหลังจากหยุดรถ “ทำไมคะ” เบบี้เผลอตัวหลุดปากถามกลับไปอย่างเร็ว รู้ตัวอีกทีจึงรีบเบือนหน้าหนีกลบเกลื่อนความเขินอาย “ฮ่าๆ อยากนอนเหรอ....พอดีพรุ่งนี้เช้าต้องเข้าไปเอาของเตรียมไปเข้าค่าย” ไนท์หยอกเย้าอย่างอารมณ์ดี ดีใจที่เธอเองก็อยากนอนกับเขาเหมือนกัน “ค่ะ” เบบี้เบ้หน้าตอบกลับ เตรียมจะเปิดประตูลงจากรถ “เดี๋ยวดิ” เขารีบคว้าข้อแขนเล็กรั้งเอาไว้ ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปหาคนตัวเล็ก ชายหนุ่มประคองใบหน้าเธอแล้วโน้มลงมาจูบพวงแก้มทั้งซ้ายและขวา ดูเขาตอนนี้ที่เริ่มทำตัวอ่อนโยนขึ้นมา มันทำให้หัวใจเธอเต้นผิดจังหวะไปเสียหมด ห้องนอน “ไม่ได้นะ ผู้ชายแบบนั้น จะไว้ใจไม่ได้” เบบี้พึมพำพยายามตบหน้าเรียกสติตัวเอง ก่อนจะหันเหความสนใจไปที่การเก็บของเตรียมตัวไปเข้าค่ายพรุ่งนี้ เช้าต่อมา รวมตัวที่รถบัส “วันนี้ต้องไปเข้าค่ายเหรอเนี่ย รู้สึกปวดหัวมาก” ลิลลี่บ่นขณะนวดคลึงศีรษะตัวเองเบาๆ “บอกอาจารย์ไหมจะได้พักไง” เบบี้ออกความเห็นด้วยความเป็นห่วง “ไม่เอาอะ ว่าแต่....เมื่อคืนไปไหนมาเหรอ?” ลิลลี่หรี่ตาถามในสิ่งที่สงสัยมาตั้งแต่เมื่อคืน “ไปกินข้าวต้ม” เบบี้รีบตอบไปแบบไม่ได้คิดอะไร “อ๋อออ…” มาถึงค่ายวันแรก ตั้งแต่มาถึงเบบี้ก็ต้องคอยทำกิจกรรมอยู่ตลอดจนรู้สึกเหนื่อยเอามากๆ ตอนนี้เธอกำลังนั่งพักผ่อนอยู่เงียบๆ คนเดียวใต้ต้นไม้ ส่วนลิลลี่พอเธอรู้ตัวอีกทีก็หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ “เอาน้ำมะพร้าวไหม” ไนท์ทักด้วยรอยยิ้มพร้อมกับยื่นน้ำมะพร้าวให้ “ขอบคุณค่ะ” “เป็นไร...มึงไม่สบายเหรอ” ไนท์ย่นคิ้วเมื่อเห็นคนตัวเล็กดูซึมๆ ไม่ร่าเริงเท่าที่ควร เขารีบใช้มือเเตะลงบนหน้าผากอีกฝ่าย “ตัวก็ไม่เห็นร้อนนิ” สายตาเขาเต็มไปด้วยความเป็นห่วง กลัวเธอจะไม่สบายเป็นลมล้มพับเอา “เห็นลิลลี่ไหมค่ะ ไม่รู้ไปไหน” เบบี้เบือนหน้าหนีหลบความเขิน พร้อมกับเอ่ยถามเบี่ยงประเด็น “ไปห้องน้ำกับไอ้มังกรนู๊นนน” “อีกแล้วเหรอคะ? พี่มังกรไม่เหนื่อยบ้างหรือไง” “กูก็ไม่เหนื่อยจะลองไหม ฮ่าๆ” ไนท์ยักคิ้วอย่างยียวน “ไม่เอาค่ะ” เพิ่งจะหันหน้ามาหาก็ต้องเบือนหน้าหนีอีกรอบ รู้สึกได้ถึงความร้อนผ่าวบนใบหน้าของตัวเอง ไนท์อมยิ้ม มองคนตัวเล็กตรงหน้าอย่างเอ็นดูก่อนจะล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงตัวเอง “กูซื้อให้...” เขาหยิบสร้อยคอที่เป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวให้เธอ มันดูสวยมากยิ่งดูใกล้ๆ ก็ยิ่งสวยมากขึ้นไปอีก “พระจันทร์?” “พระจันทร์ ออกเวลาไหนล่ะ?” “กลางคืนค่ะ” “แล้วไนท์เเปลว่าอะไร...” “ก็กลางคืนค่ะ...” “นี่ไงกลางคืนของมึง!” ไนท์ยกยิ้มขณะเดินอ้อมมาใส่สร้อยให้เธอจากทางด้านหลัง สิ่งที่เขากำลังทำเล่นเอาเธออึ้งไปเลย ไม่คิดเลยว่าคนอย่างเขาจะมีโมเม้นต์อะไรแบบนี้ แถมสร้อยที่เขาใส่ให้มันยังมันสวยมากจริงๆ ยิ่งมองแสงระยิบระยับที่ส่องประกายเหมือนกับเเสงของดวงจันทร์ ก็ยิ่งทำให้เธอปฏิเสธสร้อยเส้นนี้ไม่ลง เข้าค่ายวันที่สอง วันนี้มีกิจกรรมเล่นวอลเล่ย์บอลกัน แน่นอนว่าต้องมีการเข้าร่วมกิจกรรมกันบ้าง ทว่ารอบนี้เธอกับลิลลี่อยู่กันละฝ่าย ลูกบอลถูกตีไปทางลิลลี่ ก่อนจะถูกตีจากมือเธอโดยเล็งเป้าไปที่เบบี้สุดแรง “ว้ายยย” เบบี้ล้มลงจนก้นจ้ำเบ้า เนื่องจากกระโดดหลบบอลที่ถูกตีจากลิลลี่มาเต็มแรง แถมยังบังเอิญเข้ามุมอันตรายพอดี ทว่ากลับมีใครบางคนมารองรับเธอร่างเธอไว้ในตอนที่ล้มลง จึงไม่รู้สึกเจ็บเท่าที่ควร “อึก...” เสียงครางในลำคออย่างเจ็บปวดดังขึ้นข้างหลังเธอ พอหันกลับไปมองก็ต้องยกมือปิดปากอย่างตกใจ “พี่ไนท์!” สักพักใครบางคนก็วิ่งเข้ามาถาม “ไอ้ไนท์ เป็นไงไอ้สัสวิ่งเข้าไม่ดูเลยนะ” มังกรวิ่งเข้ามาถามไถ่ “เจ็บตรงไหนไหมเบบี้” คีย์ที่มาถึงก็รีบพยุงร่างกายเบบี้ให้ลุกขึ้น ทุกคนต่างมามุงดู ชายหนุ่มดูจะเจ็บที่แขนเล็กน้อย เพราะต้องกระโดดมารับตัวเธอเอาไว้ “เดี๋ยวฉันพาพี่ไปทำเเผลนะคะ” เธอรีบพยุงไนท์ขึ้น “ให้ไอ้มังกรพาไปก็ได้เบบี้ละเจ็บไหม?” “กูจะไปกับเบบี้” เขาจ้องดุคีย์ สายตาเริ่มฉายแววความไม่พอใจ “เออๆ มึงรีบไปเลยเผื่อเเขนหักไอ้สัส” มังกรบ่นให้กับความรั้นของเพื่อนตัวเอง เบบี้รีบพยุงไนท์พาไปจึงถึงห้องพยาบาลฉุกเฉิน ไม่นานนักก็มีคนมาทำแผลให้เรียบร้อย “ขอบคุณนะคะที่ช่วยรับฉันไว้” เบบี้ก้มหน้าพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่รู้อะ จังหวะนั้นกลัวว่าล้มมาหัวจะกระแทกพื้น!” “เหรอคะ.....” จ้องมองจริงจัก “มองไร?” “เปล่าค่ะ เพี๊ยงงง หาย” “ซี๊ดดดด โดนน้ำลายเเสบกว่าเดิมอีก” ไนท์ทำหน้าเหยเกแบบโอเวอร์แอคติ้งเพื่อเย้าหยอกเธอ ทำเอาเบบี้หลุดรัวเลาะลั่นออกมา เป็นครั้งแรกหรือเปล่าที่เธอและเขาได้ยิ้มได้หัวเราะด้วยกัน เขาหล่อมากๆ แม้เรื่องเซ็กซ์จะดูซาดิสม์เล็กน้อย แต่ก็ยังมีมุมละมุนแอบซ่อนอยู่บ้างเหมือนกัน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more