“คือลี่ไม่แน่ใจเลยค่ะ ตั้งแต่เล็กจนโตเราทะเลาะกันมาตลอด เหมือนคู่กัดค่ะ เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาเป็นสิบๆปี คิดมาตลอดว่าชาตินี้เราคงญาติดีกันไม่ได้ แต่พอพี่เปลี่ยนจากแกล้งมาจีบ
ก็เลยยังตั้งตัวไม่ทันค่ะ ”
“หึ!! แบบนี้ก็มีด้วย เอาเป็นว่าพี่เอาใจช่วยนะครับ ให้รู้ใจตัวเองเร็วๆ”
พี่วินพูดอย่างอบอุ่น
“ ขอบคุณนะคะพี่ชาย”
สองคนยิ้มให้กันอย่างเข้าใจ พอได้เคลียร์ใจกับพี่วินแล้ว เธอก็โล่งอกอย่างบอกไม่ถูก
“ครับ”
ที่คณะบริหารเวลา10.30น.
คูเปอร์ยืนคิ้วขมวดกดมือถือยุกยิกด้วยมือหนึ่งข้าง ส่วนอีกข้างถือทาร์ตไข่เจ้าดัง ที่เวลาไปซื้อต้องต่อคิวยาวเหยียด แต่ที่น่าสนใจไม่ใช่ทาร์ตไข่ที่อยู่ในมือ แต่เป็นหน้าของชายหนุ่มที่เคร่งเครียดจนคิ้วขมวดชนกัน
“ ปิดเครื่องทำไมวะ ท้าทายฉันจังนะยัยแสบ”
เขาบ่นอุบอิบกับมือถือ พยายามติดต่อเธอเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่โทรยังไงก็ไม่ติด ถามคนที่คณะก็บอกว่าปีหนึ่งสาขานี้อาจาร
