28

1515 Words

“ข้าวหอมขอโทษค่ะ จะพยายามไม่เมาเรือ” เธอคิดว่าเขาไม่พอใจที่เธอทำตัวเป็นปัญหากับเขา “พี่ไม่ได้ว่าอะไรข้าวหอม แต่พี่ด่าตัวเองต่างหากล่ะ” “เอ่อ... พี่ใหญ่ด่าตัวเองทำไมคะ” “พี่น่าจะให้ข้าวหอมกินยาก่อน รู้ว่าข้าวหอมไม่เคยไปไหนไกลบ้าน อาจจะเมาเรือได้ เพราะไม่เคยขึ้นเรือ” เขาหมายถึงน่าจะให้เธอกินยาแก้เมาเรือก่อนมาขึ้นเรือ “แค่นี้เองค่ะ สบายมาก” เธอบอกเขาแล้วยิ้มให้เขาสบายใจ “ถ้าเกิดอาการคลื่นไส้หรือไม่สบายรีบบอกพี่นะ แต่ยังไงก็ต้องกันไว้ก่อน” “ค่ะ ข้าวหอมไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ยืนสูดอากาศแบบนี้ไม่เมาแน่ๆ ค่ะ” เธอบอกเขา “ข้างนอกมันร้อนนะ ยืนนานๆ เดี๋ยวก็ไหม้หรอก” เขาบอกอย่างห่วงใย “รอเดี๋ยวคนดี” นำทัพเดินหายเข้าไปด้านในครู่หนึ่งก่อนจะออกมาพร้อมของกล่องใบใหญ่ในมือ “อะไรเหรอคะ” “ยาแก้เมาเรือ กินแล้วอาจจะง่วงนิดหน่อย จริงๆ ต้องกินก่อนขึ้นเรือ กินตอนนี้ก็น่าจะใช้ได้อยู่นะ” เขายื่นยาเม็ดเล็กๆ แ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD