พี่คิลได้วันหยุดมาสี่วัน ครอบครัวเราเลยไปพักผ่อนทริปสั้นๆ กันที่ภาคเหนือ มันเป็นไร่ของเพื่อนพ่อ ติดภูเขา มีธรรมชาติล้อมรอบ หลังบ้านเดินไปอีกหน่อยจะเจอน้ำตก มันเป็นทริปพักผ่อนที่คือการพักผ่อนจริงๆ เหมือนมาให้ธรรมชาติบำบัด บลูเหนื่อยจากการเรียน พี่คิลก็เหนื่อยจากตารางงานอัดแน่น พวกเราพ่อแม่ลูกแทบจะไม่จับโทรศัพท์ด้วยซ้ำ คล้ายกับว่าพวกเราตัดขาดจากโลกภายนอก
หลังจบทริปครอบครัวและบลูกลับมาที่กรุงเทพ สิ่งแรกที่เขาทำคือการโทรหาพี่ภู โทรไปสามสายก็ไม่รับ เลยโทรไปหายาหยีแทน ถึงได้ความว่าพี่ภูป่วย อื้อ เจ้าหมาป่าตัวโตนอนซมอยู่ที่บ้าน แล้วบลูก็เพิ่งจะรู้ว่าเวลาพี่ผู้ชายป่วยจะดื้อเป็นพิเศษ ก็ตั้งแต่จุ๊บจิ๊บกันมาเขาไม่เคยป่วยให้บลูเห็นนี่นา
บลูขับ BMW เข้ามาจอดยังโรงจอดรถของบ้านคนรัก บลูให้พี่ภูขับเลกซัส ส่วนเขาเอาคันนี้มาขับเอง พอจอดรถปุ๊บก็เจอยาหยีเดินหน้าบอกบุญไม่รับเข้ามาหา อีกฝ่ายเดินมากอดแขนกันไว้
