มือหนาที่เห็นเส้นเลือดชัดเจนหมุนพวงมาลัยรถเลี้ยวไปตามเส้นทางเพื่อมุ่งหน้าสู่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่งซึ่งที่บ้านเขามักไปซื้อของที่นั่นบ่อยๆ แหวนที่กำลังจะไปดูอยากให้คนตัวเล็กก่อน เพื่อที่อีกคนจะได้มั่นใจว่ารักที่เขามีให้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น แม้ในตอนนี้เราทั้งคู่ยังเรียนไม่จบ ในสายตาคนนอกอาจจะมองว่ายังเด็ก แต่ในอนาคตของพิภูข้างหน้ามันก็ยังมีบลูอยู่ในนั้นเสมอ เขามีคุยกับผู้ใหญ่แล้ว ทั้งพ่อแม่เขาและพ่อแม่บลู ซึ่งแน่นอนว่ามันรวมถึงหัวหน้าวง 52Hz ด้วย คนนั้นร้องไห้ก่อนใครเพื่อน ทั้งหวงน้องชาย แล้วก็ทั้งดีใจในเวลาเดียวกัน
“รักเพื่อนหยีมากก็ดุให้มันน้อยๆ หน่อยนะพี่ภู”
“ไม่เคยดุ”
คนอื่นอาจจะไม่รู้ แต่เขาโอ๋บลูมากกว่าใครด้วยซ้ำ
“หมายถึงดุอย่างอื่น! พี่ภูก็รู้ว่าแฟนพี่มันของแซ่บ เสื้อผ้าถ้าไม่โชว์หน้าก็โชว์หลัง หนูเห็นรอยนะ!”
แล้วรอยเล็บข่วนที่หลังเขานี่มันเล็บแมวหรือไงกันล่ะ ก็ของบลูทั้งนั้น
บลูรู้
