44

1443 Words

เมื่อคืนเสียงฟ้าคำรามท่ามกลางสายฝนไม่หยุดทำให้เธอเผลอไผลไปกับเขาขนาดนี้เชียวหรือ หญิงสาวพลิกกายไปมองที่นอนยับย่นข้างๆ เขาตื่นก่อนเธอเช่นเคย ก็แน่ล่ะสิ เขาทำเธอหมดแรงนี่นา ร่างอรชรรีบเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายเพื่อเตรียมไปด้านล่าง เท้าเรียวชะงักที่เชิงบันไดเมื่อได้ยินเสียงสามีคุยโทรศัพท์ ใบหน้าแดงก่ำที่คิดว่าจะเขินอายกลายเป็นบึ้งตึงขึ้นมาทันที “ไม่ลืมเสียหน่อย แต่ยุ่งๆ เดี๋ยวจะเข้าไป ยังไงก็ฝากร้านด้วย” ก้องทวีปโดนฐานทัพแซวว่าเขาหลงเมียจนไม่ยอมแวะไปที่ร้านเลย ความจริงฐานทัพแค่ล้อเพื่อนเท่านั้น เพราะเขาจัดการงานได้สบายอยู่แล้ว “อย่ากอดเมียจนเพลินนะเพื่อน ไหนบอกว่าไม่อยากแต่งไง สงสัยแพ้ความอวบอิ่มของคุณหวานล่ะสิท่า” “อวบอิ่มที่ไหน เหมือนไม้กระดาน ฉันก็แค่ทำตามหน้าที่สามีที่ดี รีบปั๊มหลานให้คุณพ่อโดยเร็วเท่านั้น” “ให้มันจริงเถอะ ฉันกลัวว่านายจะหลงเมียจนโงหัวไม่ขึ้นน่ะสิ” “ปากดีนะนาย เ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD