“อือ... ”
เสียงครางในลำคอเปล่งออกมาต่อเนื่อง หญิงสาวพยายามหลบจูบแต่ไม่สำเร็จ สุดท้ายตัดสินใจกัดลิ้นเขา
“โอ๊ย!”
ก้องทวีปถอนริมฝีปากทันที หญิงสาวได้โอกาส ยกเข่าขึ้นกระแทกที่เป้ากางเกง แล้วผลักร่างสูงอีกครั้ง ชายหนุ่มร้องเป็นครั้งที่สองเพราะความเจ็บที่ล้มไม่เป็นท่าอันดามันรีบกระโดดลงจากเตียงไปยืนกอดอกมองหัวเราะสะใจ
“เล่นกับใครไม่เล่น ต้องเจออย่างนี้แหละ จะได้หายโหด แล้วก็หายโรคจิตซะที พี่ก้องเลิกเผด็จการ แล้วเวลาโมโหก็เอาแต่ปล้ำหวานซะทีได้ไหม คนอื่นเขาก็มีจิตใจเหมือนกัน”
หญิงสาวเบ้ปากนึกถึงคำพูดของเขาก็ยิ่งเจ็บใจ คำว่า
“ไม้กระดานๆๆๆ”
กระแทกใจเธออย่างจัง เห็นเธอเป็นไม้กระดานแล้วมากอด มาจับทำไม สามีเฮงซวย! โอ๊ย อยากฆ่าคน
ก้องทวีปกุมเป้ากางเกงด้วยเจ็บปวด
“ยัยตัวแสบ เจอดีแน่” ชายหนุ่มว่าอย่างโกรธจัด
“กลัว กลัวจังเลย”
อันดามันว่าตอบ ทำหน้าทะเล้นใส่ไม่เห็นจะกลัว
“ถ้าพี่พิการไปจะทำ
