เขาไม่อยากให้เธอต้องลำบากเข้าครัว แล้วก็ออกมาในสภาพดูไม่ได้ คนไม่เคยทำกับข้าวคงต้องฝึกอีกนาน ที่สำคัญเห็นเธอชอบกินขนมหวานแต่กินมากเขาก็คิดว่าไม่ดีต่อสุขภาพ
“กลัวหวานอ้วน แล้วพี่ก้องจะอายเหรอคะ”
“ไม่ใช่ พี่เป็นห่วง”
อันดามันอมยิ้มเมื่อได้ยินเขาบอกว่าเป็นห่วง พักหลังเริ่มรู้สึกหน้าเห่อแดงร้อนผ่าวทุกครั้งที่เขาชมหรือแสดงความห่วงใย
“ค่ะ”
อันดามันรีบทำหน้าที่ของตัวเองเก็บจานชามไปล้าง ไม่ซักไซ้อะไรเขาอีก ไม่กี่วันก็จะไปพักผ่อนอีกรอบ เพราะบรรดาพ่อๆ อยากได้หลาน คิดมาถึงตรงนี้ก็เผลอหน้าแดงเอาอีก
ก้องทวีปเลือกที่จะพาเธอไปบ้านพักตากอากาศของครอบครัวแทนเพราะเป็นส่วนตัว เธอก็เห็นด้วย ไม่ได้ขัดแย้งและพ่อๆ ก็ตามใจ แม้จะผิดหวังที่อุตส่าห์หาแพ็คเกจเที่ยวให้
ได้ยินเสียงรถยนต์ก็รู้ว่าเขาออกไปแล้ว หญิงสาวลอบมองสามี เวลาเขาเงียบๆ นี่ดูเป็นผู้ใหญ่จนน่าเกรงขามไปเหมือนกัน แต่บางทีก็น่าหมั่นไส้ แต่ที่รู้ๆ
