ไออุ่นของบอสตัวร้าย

บอสขออาบน้ำที่ห้องได้มั้ยคะ

ตอน 7

คณิน :

แสดงความห่วงใย ยื่นมือไปแตะไหล่เบาๆ

ธีภัทร :

หันมองคณินตรงๆ แววตานิ่ง

"ปลอดภัย... มันไม่ได้หมายถึงแค่รอดตาย หรอกนะคุณคณิน มันหมายถึงรู้ว่าใครอยู่ข้างเรา และใครคือคนที่แทงข้างหลังเรา"

แสงไฟสีทองสะท้อนใบหน้าทั้งสองคน ที่ต่างสวมหน้ากากของตัวเอง ขณะนั้นเก่งกับน้ำเพชรเดินเข้ามาพอดี

คณิน :

งั้นผมขอตัวขึ้นห้องก่อนนะครับ พรุ่งนี้เจอกันที่ไซต์งาน

ธีภีทร : เขาไม่ตอบอะไรแค่พยักหน้าเบาๆ

เก่ง : เดินตรงมาหาธีภัทร กับไออุ่น

"ห้องพักเรียบร้อยตามนายสั่งแล้วครับ"

ไออุ่น :

เธอหรี่ตามองเก่งอย่างสงสัย

"คุณเก่งคะ ห้องพักเรามีปัญหาอะไรเปล่าคะ ดิฉันจองไว้ทั้งหมด 3 ห้อง มีห้องคุณเก่ง ห้องบอส แล้วก็ของดิฉันกับน้ำเพชร"

ธีภัทร :

เขามองหน้าเก่งอย่างลุ้น ว่าจะตอบยังไงให้จับพิรุดไม่ได้

เก่ง :

เขาชะงักชั่วขณะ

เอ่อ...เอ่อ~ พอดีห้องที่คุณไออุ่นจองมีแค่เตียงเดี่ยวครับ ทางโรงแรมเลยบอกให้เพิ่มอีกห้องครับ ตอนนี้เหลือแค่เตียงเดี่ยวทั้งโรงแรม

ไออุ่น :

เธอแค่พยักหน้าเหมือนจะสงสัย

"ค่ะยังไงก็ได้ตอนนี้คืออยากอาบน้ำสระผมมากค่ะ ทั้งฝุ่นทั้งกลิ่นแหล็ก"

ค่ำคืนที่หัวหินโรงแรมชั้นเดียวกันห้องข้างกัน

ไออุ่น :

เธอกำลังสระผมในห้องน้ำของห้องตัวเอง แต่จู่ๆน้ำประปาก็หยุดไหลกลางคัน!

"เห้ย! น้ำ~น้ำหายไปไหนเนี่ย"

เธอหยุดสระผมเงยหน้าขึ้นมองฝักบัว น้ำหยุดไหลไปแล้ว เธอถอนหายใจแรงๆ

"ห้องน้ำเพชรอยู่ชั้น 13 แต่เราอยู่ชั้น 18 แย่แล้วละไออุ่น ห้องบอสอยู่ข้างๆยังไงก็ต้องไปฟองแชมพูเต็มผมเลย"

ไออุ่น :

เธอคว้าผ้าเช็ดผมแล้วเดินออกจากห้องน้ำ เดินไปเคาะประตูห้องข้างๆ ห้องของธีภัทร

ไออุ่น : ก๊อกๆๆ

ธีภัทร :

เขาเปิดประตูออกมา เห็นไออุ่นในผ้าขนหนูพันตัวแค่ครึ่งตัวเธอยิ้มบางๆ แบบมีเสน่ห์และน่ารัก

"ขออนุญาติแอบใช้ห้องน้ำหน่อยนะคะ น้ำในห้องน้ำฉันไม่ไหล"

ธีภัทร :

เลิกคิ้วมองหน้าอย่างไม่พูดอะไร แล้วพูดเสียงนิ่งๆ

"มาเลย เข้ามาสิ"

ขณะที่ไออุ่นเดินผ่านเข้าไปในห้องน้ำ ธีภัทรมองตามเธอแล้วคิดในใจเบาๆ

โรงแรมห้าดาวน้ำไม่ไหล ทำไมมันเป็นใจขนาดนี้วะ เธอนี่...ทั้งสวยทั้งแซ่บทั้งเก่ง แฟนเธอโง่มากนะไออุ่นที่ทำร้ายคนสวยๆ อย่างเธอได้ ไอ้เคนภพแกพลาดที่ปล่อยให้ไออุ่นหลุดมือ

ไออุ่น :

เธอเปิดประตูห้องน้ำออกมา ผมยาวยังเปียกบางส่วน ผ้าขนหนูผืนเล็กคลุมไหล กลิ่นแชมพูจางๆ ลอยมากับไออุ่นในห้อง เธอใส่เสื้อคลุมของโรงแรมเรียบร้อยแล้ว แต่ยังมีบางมุมที่ดูเซ็กซี่ในแบบไม่ตั้งใจ แววตาเธอสดใสพูดเสียงใสพร้อมรอยยิ้ม

"ขอบคุณนะคะบอส ถ้าไม่ได้บอสช่วยฉันคงนอนไม่หลับแน่ๆ"

ธีภัทร :

นั่งอยู่ที่โซฟาริมห้องหนังสือในมือลดลงโดยไม่รู้ตัว เขาไขว่ห้าง แขนพาดพนักพิงอย่างนิ่งๆ มองตามเธอตั้งแต่ก้าวแรกที่เดินออกจากประตู เธอเดินผ่านเขาไปแบบไม่หันกลับมา แต่เขากลับไม่ละสายตาสักวินาที

ในใจธีภัทร

ใครจะปล่อยผู้หญิงแบบนี้ไปได้นะ เคนภพแกมันโง่สิ้นดี เธอทั้งน่ารัก ทั้งดูจริงใจฉันจะเอาเธอมาอยู่ข้างกายฉันให้ได้

เช้าตรู่ที่โครงการก่อสร้างหัวหิน

เสียงรถบรรทุกจอดเรียงราย เสียงเหล็กเสียดสีกันดังก้องไปทั่วไซต์งาน ฝุ่นควันลอยคลุ้งแดดยามเช้าส่องลงมา กระทบกองเหล็กที่เพิ่งขนส่งมาถึง

หัวหน้าคุมงาน :

"เหล็กล็อตนี้... เกือบสามพันตันครับคุณไออุ่น คนงานกำลังเร่งลงของ เราต้องรีบเทคอนกรีตเสาในอาทิตย์นี้"

ไออุ่น :

เธอสวมหมวกเซฟตี้สายตาไล่ตามเอกสาร

"งั้นขอดูเอกสารตรวจสอบคุณภาพด้วยนะคะ ทั้ง Mill Certificate, ใบรับรองจากโรงงาน"

คนประสานงานรีบตอบ :

"เอ่อ... ของพวกนั้นน่าจะอยู่กับฝ่ายบัญชีครับ เดี๋ยวจะให้ส่งมา"

ไออุ่น :

เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยสีหน้าระแวงแววตาไม่ไว้ใจ

"แล้วเอกสารจัดซื้อ? งบประมาณเบื้องต้นที่ขอไว้ กับยอดจริงที่จ่ายตรงกันมั้ยคะ?

หัวหน้าคุมงาน : อึกอัก

"ขอ...ขอตรวจอีกทีนะครับพอดีฝ่ายจัดซื้อ..."

ไออุ่น :

เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วหันไปพูดกับทีมงานอย่างแนบเนียน

"น้ำเพชรเห็นทีเธอต้องได้อยู่ช่วยฉันดูออกสาร การบัญชีที่นี่อีกวันแล้วละ เราไม่เก่งเรื่องการจัดซื้อจัดจ้างเท่าไร ฉันอยากตรวจสอบให้แน่ใจก่อนว่า เหล็กที่เราสั่งมามันตรงกับที่จ่ายเงินไปจริงๆ"

น้ำเพชร :

หันไปยิ้มให้หัวหน้าคุมงานบางๆ แต่แววตานิ่ง

"ได้เลยค่ะคุณเลขาไออุ่น มันเป็นเรื่องเล็กแต่ถ้าผิด มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะคะ"

ไออุ่น :

สงสัยว่าในกระบวนการจัดซื้อเหล็ก อาจมีการบวกราคาปลอมจำนวน หรือใช้ของไม่ได้คุณภาพเธออ้างว่าอยู่ต่อเพื่อตรวจเอกสาร แต่จริงๆแล้วกำลังสืบแบบเงียบๆ งบประมาณที่คณินเบิกมามันมหาศาล การจัดส่งสินค้าผิดปกติคนตรวจรับไม่มี

คนงานในทีม :

กระซิบกันเบาๆ

"ปกติพอเหล็กมาถึงก็จบ วันนี้เธอทำไมจี้ขนาดนี้วะ"

อีกคน : "เค้าว่ากันว่าเงินก้อนนี้มันไม่สะอาด"

ไออุ่น :

เธอหันไปเจอเก่งยืนคุยกับทีมงานวิศวกร ของบริษัทพอดี

"คุณเก่งบอสละคะ?

เก่ง :

เขาหันมายิ้มบางกระซิบเบา

"คุณไออุ่นรบกวนทางนี้ครับ ตอนนี้ได้ข้อมูลจากฝ่ายกรมโยธา ที่ส่งโดรนขึ้นไปตรวจงาน ตอนที่แคนล้มครับภาพค่อนข้างชัด"

ไออุ่น : เธอทำตาโตเล็กน้อย

"งั้นดีเลยค่ะเรียกบอส ประชุมด่วนเลยค่ะจะได้จัดการทุกอย่าง ให้เรียบร้อยก่อนจะสายเกินไป"

เก่ง : กระซิบข้างหูเธอเบาลงไปอีก

"เจ้านายระบมทั้งแขนทั้งขา ตอนนี้อยู่โรงแรมครับ"

ไออุ่น : เธอหรี่ตาเล็กน้อยกลั้นขำ

"ร่างกายกำยำหัวใจเท่าปลาซิว วางมาดใหญ่โต บอสนะบอส"

ไออุ่น :

เธอหันไปบอกหัวหน้ากรมโยธา

"เราเจอกันที่ห้องประชุมสำรอง หน้าไซต์งานตอนหกโมงเย็นนะคะ รอคุณธีภัทรก่อนค่ะ"

หัวหน้ากรมโยธา :

"ครับคุณไออุ่น"

เก่ง : ถามเธอต่อ

"ฝากคุณไออุ่นเข้าไปดูบอสหน่อยนะครับ น่าจะปวดแผล"

ไออุ่น :

"แผลถลอกนิดเดียวเองค่ะคุณเก่ง"

ห้องทำงานชั่วคราวของคณินโครงการหัวหิน

ห้องหรูเงียบสงบแต่อากาศข้างในกลับร้อนผิดปกติ เสียงแฟ้มกระทบโต๊ะดัง "ปัง!!"

คณิน :

"เธอนี่มันจุ้นไม่เข้าเรื่องเป็นแค่เลขา แต่ทำตัวอย่างกับเมียเจ้าของบริษัท"

คณินเขาเดินวนไปวนมามือกำหมัดแน่น

ลูกน้อง :

"เจ้านายจะให้ผมจัดการไหมครับ... เงียบๆ เหมือนตอนก่อนๆมา"

คณิน :

หันขวับดวงตาวาวโรจน์

"พอ!!

"แกพลาดมาแล้วครั้งหนึ่ง ตอนธีภัทรถ้าคราวนี้เสียงดังขึ้นอีกนิดเดียว ทุกอย่างหลุดมือแน่"

คณินเขาหยุดนิ่ง ยืนมองนอกหน้าต่างสูดหายใจแรง

"ไม่ใช่ตอนนี้...ฉันต้องใจเย็นกว่านี้"

ลูกน้อง : เสียงเบา

"แต่ถ้าเธอเจออะไรล่ะครับ?

คณิน :

"เธอแค่สงสัยยังไม่มีหลักฐาน ฉันยังควบคุมเกมนี้ได้อยู่"

คณิน : เสียงของคณินต่ำลงนิ่ง

"แต่ถ้าเธอรู้มากกว่านั้น ฉันจะเป็นคนเลือกเวลาเอง"

คณิน : กระแทกแก้วเบาๆ บนโต๊ะไม้ในห้องพัก

"อยู่ต่อที่นี่อีกคืนเหรอ?

เขามองจอมอนิเตอร์เล็กที่ซ่อนใต้โต๊ะ ต่อกับกล้องที่แอบติดไว้ในไซต์งาน

"เลขาคนนี้มันไม่ธรรมดา ต้องสืบประวัติเธอให้ได้"

เขาหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นพริก แล้วพอเห็นชื่อ ไออุ่น กลับมีโน๊ตเล็กๆ แนบไว้ว่าไม่มีประวัติทางการ

"น่าสนใจ..."

คณินยิ้มอย่างมืดมน

"เธอคือใครกันแน่...เลขาส่วนตัวธีภัทร"

ตัดมาที่โรงแรมห้องของธีภัทรช่วงบ่าย

ไออุ่น : ก๊อกๆๆ

ธีภัทร : เขาเดินมาเปิดประตูห้อง

"เชิญครับคุณเลขา ไม่ต้องรายงานการทำงานหรอกครับ ผมทราบทั้งหมดแล้ว"

ไออุ่น :

เธอมองหน้าธีภัทรแบบยิ้มๆ

"สมกับเป็นบอสธีภัทรจริงๆค่ะ"

ไออุ่น :

เธอหันไปมองแขนธีภัทร

"บอส มานั่งนี่คะแผลยังแดงอยู่เลย เดี๋ยวทำความสะอาดแล้วใส่ยาให้ค่ะ"

ธีภัทร :

เขาเดินมาช้าๆ แล้วนั่งลงที่โซฟาข้างๆเธอ ดวงตาจับจ้องเธอไม่วางตา

"คุณนี่ถนัดเรื่องนี้ดีนะครับ หรือเคยชินกับการดูแลใครบ่อยๆ"

"อะ...โอ้ย...~เสียงธีภัทรร้องลั่นห้อง

"เบาๆ สิคุณผมเจ็บนะ..."