ตอน 17
เคนภพ : ยกเท้าแตะอากาศ
"โธเว้ย! โทรหาเป็นสิบๆสายแล้ว ไม่คิดจะรับสายเลยรึไงวะ"
ไออุ่น :
ยิ้มกว้างเสียงหัวเราะของเธอ ดังลอดออกมาพร้อมกลิ่นไก่ทอด และน้ำมะนาวโซดา เธอกำลังถือของกินเต็มไม้เต็มมือ เดินเคียงข้างกับธีภัทรที่ถือถุงของให้เงียบๆ แต่สายตาไม่ละจากเธอแม้แต่วินาทีเดียว
ไออุ่น :
เอียงหน้า หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู...เห็นชื่อ'เคนภพ' บนหน้าจอเธอชะงักแต่ไม่รับสาย
"กินเผ็ดไม่ได้ลองหมูยอเสียบไม้ดูมั้ยคะบอส"
ไออุ่นเธอหันไปยิ้ม แล้วยกหมูยอเสียบไม้ใส่มือเขาอีกไม้
ธีภัทร : รับไว้เงียบๆ
ไม่ถามไม่พูด แต่ในใจรู้...สายเรียกเข้าที่ไม่ได้รับคือใคร
กลับมาที่หน้าบริษัท
เคนภพ :
ยืนมองทางออกบริษัท ครั้งแล้วครั้งเล่าจนในที่สุด เขาก็ถอนหายใจ
"ก็แค่อยาก...ชดใช้เรื่องที่ผ่านมา"
เสียงในใจเงียบลง กล่องข้าวในมือเย็นชืดลงเลื่อยๆ
เคนภพ :
เขาบนพึมพำในใจที่มาวันนี้ เพราะตั้งใจจะมาง้อจากนี้จะ
