ตอนพิเศษ
โครงการทำน้องให้จันทร์จ๋า
“จันทร์จ๋าของแม่ดอก ยิ่งโตก็ยิ่งน่ารักน่าชัง มามะ…ขอแม่ดอกจุ๊บ ๆ หน่อยนะคะ” ดอกสร้อยรับเอาตัวหนูน้อยวัยเกือบสองขวบมาอุ้มไว้แนบอก หอมแก้มซ้ายขวาอย่างรักใคร่เอ็นดู ยัยหนูแสนรู้ยิ้มหวาน สองมือป้อม ๆ จับหน้าแม่ดอก แล้วจุ๊บหน้าผากไปหนึ่งที
“แม่เดาะ คนจ๋วย”
“อ๊าย ! เรียกแม่ดอกคนสวยเหรอลูก แบบนี้แม่ต้องเปย์หนัก ๆ ซะแล้ว จันทร์จ๋าจะกินอะไรคะ แม่ดอกเลี้ยงเอง”
ดอกสร้อยนั่งอยู่บนโซฟาตัวเดียวกับชิดชนก จารวีนั่งที่เก้าอี้ตรงกันข้ามกับเพื่อนรักทั้งสอง ส่วนเจ้าของร้านยุ่งอยู่หลังร้าน จึงยังไม่ได้มานั่งคุยกับเพื่อน ๆ
วันนี้จารวีพาลูกมารอสามีเลิกงาน เธอจึงถือโอกาสนัดเจอเพื่อน ๆ ที่ร้านของทอฝันด้วย
“เปย์ผู้หนักขนาดนี้ จะเหลือเงินเปย์ลูกเหรอยะ” ชิดชนกค่อนขอดคนสวยสายเปย์ที่ไม่เคยขาดของ
“แกคงลืมไปแล้วนะนังช้อยว่า ฉันสวยและรวยมาก” ดอกสร้อยมองค้อนเพื่อน แล้วหันมาพูดคุย
