21
กรูฟ
"ไอ้ฟีนไอ้เตอร์! พวกมึงต้องช่วยกูนะเว้ย"ผมเดินมาทิ้งตัวนั่งที่เก้าอี้ข้างๆไอ้ฟีน หลังจากไปง้อยัยเต้าหู้จืดมา แต่ยัยนั่นไม่ให้ผมง้อ!
"ช่วยเรื่อง?"ไอ้ฟีนที่กำลังนั่งก้มหน้าเล่นโทรศัพท์เงยหน้าขึ้นถาม
"พวกมึงต้องไปช่วยกันเพื่อนน้ำขิงออก กูกำลังง้อเมีย แต่น้ำขิงไม่ให้กูง้อจะเอาเพื่อนไปกินข้าวเที่ยงด้วยเนี่ย"ผมบอกอย่างอารมณ์เสีย ไม่ได้รังเกียจเพื่อนยัยนั่นนะถ้าเป็นวันปกติผมจะไม่ว่าอะไร แถมเลี้ยงสองสาวนั้นอีกด้วย แต่วันนี้มันไม่ได้ไง
"ไปทำไรให้คนสวยกูโกรธอีกล่ะมึง"ไอ้ฟีนเลิกคิ้วถามอย่างกวนๆ แล้วใช้คำพูดที่น่าถีบมาก
"เมียกูระวังปากมึงไว้ไอ้ฟีน"ผมบอกไม่สบอารมณ์ มันชอบเรียกยัยเต้าหู้จืดแบบนี้แหละ แต่ผมไม่ชินและไม่ชอบไง
"แล้วตกลงมึงไปทำอะไรให้น้ำขิงโกรธล่ะ"ไอ้เตอร์ถามขึ้นบ้าง
"ก็กัสจังบุกไปที่ห้องกูอะดิสัส กูลืมไปว่าเคยให้คีการ์ดยัยนั่นไว้ไง"ใครจะคิดว่ายัยนั่นจะกล้าบุกเข้าห้องผมทั้ง
