“เธอน่ารักดีค่ะ ดูสดใสสมวัย น่าจะทำให้ผู้ชมโฆษณารักและเอ็นดูเธอ”
“พี่ไม่ได้ต้องการเด็กใจแตกไปเป็นอีหนูให้เสี่ยพุงยื่นนะ ถึงต้องให้รักและเอ็นดู”
“อ้าว... พี่ติไม่ชอบสักคนเลยเหรอคะ”
“เด็กเกินไป ถึงแม้จะเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงตามที่ข้อมูลบอกมาแต่ไม่เข้าคอนเซ็ปต์ พี่ต้องการนางแบบที่อายุมากกว่ายี่สิบหรือดูอ่อนหวานเรียบร้อย เป็นแม่บ้านแม่เรือน ทำอาหารอยู่ในครัว ชงกาแฟให้สามีอย่างเอาใจ แล้วเธอก็ดูเย็นตา ไม่ร้อนแรงเหมือนนางแบบพวกนี้ ถ้าให้ดี พี่อยากได้นางแบบหน้าใหม่ แต่ยังหาไม่ได้ ที่สำคัญ เธอไม่ใช่จะสวยน่ารักอย่างเดียว แต่ต้องเตะตาคนมอง จำเธอติดตาไปพร้อมๆ กับผลิตภัณฑ์ของบริษัท เธอต้องดูจริงใจ เป็นคนง่ายๆ แต่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ดึงดูดให้มองแล้วไม่มีวันเบื่อ ไม่ใช่โฆษณาออกไปแล้วครั้งแรก พอรอบสอง คนไม่อยากดูเมินหน้าหนี”
“โห... คาแรกเตอร์นางแบบพี่ติยาวยืดเลยนะคะ” พิรวดีตาโต หยิบรูปในมือสามีวางบนโต๊ะเช่น
