“ก็ฉันโดนเขาอ่อยทุกวัน อยากแก้เผ็ดเขาบ้างไง”
“แกจะแก้เผ็ดเขายังไง” เฌอร์รินเอ่ยถามอย่างสนใจ
“ก็ตอนฉันนัดเจอเฮียพริก เราดักทุบหัวเฮียพริกและลากเข้าพงหญ้าดีไหม”
“จะดีเหรอ” เพื่อนทั้งสองเอ่ยถาม
“ดีสิ หมั่นไส้นัก”
“ฉันว่าไม่ดีมั้ง”
“ถ้าไม่ลากเข้าพงหญ้าก็ลากไปขังไว้ที่กระท่อมท้ายไร่ ยัดเยียดความเป็นเมียให้เฮียพริกจนท้อง แล้วค่อยให้รับผิดชอบเฮียพริกดีไหม”
“หรา...” สองสาวเพื่อนรักร้องถามเสียงเดียวกัน
“จะดีเหรอแก” เพลงพิณถามซ้ำ
“ไม่หื่นเลยนะแก”
“ฉันพูดเล่น คิกๆ” ตรีชฎาหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง
“ก็เป็นเสียอย่างนี้แหละ เฮียพริกถึงได้ว่าแกหื่นไง” เฌอร์รินค้อนเพื่อน ตรีชฎายังหัวเราะอย่างต่อเนื่อง
“ไปแหย่เฮียพริกมากๆ เขาปล้ำแกจริงๆ แกจะหนาว” เพลงพิณเตือน
“จริงเหรอแก” ตรีชฎาหยุดหัวเราะทันที เริ่มกังวลอีกรอบ
“แต่ก็ดีนะฉันว่า แกจะได้มีผัวสมใจ ลงจากคานเสียที” เฌอร์รินหัวเราะเยาะคนที่นั่งหน้าม่อย
