“ฉะ ฉัน...” เสียงเล็กพูดติดขัด ต้าหลินพยายามบังคับให้มองหน้าเขา แต่มันก็กลับไปมองที่ร่างกายอยู่เรื่อย
“มาถอดเอง” เหมือนอีกฝ่ายจะรู้ทัน เพราะเขาใช้มือจับแขนทั้งสองข้าง แล้วดึงให้เธอลุกขึ้นนั่ง
“....” สายตาของต้าหลินยังคงมองร่างกายเขาไม่วางตา มือเล็กถูกจับไปวางเอาไว้ที่ปมผ้าขนหนู
“ถอดเอาสิ อยากจับตรงไหนก็เอาเลย...เธอซื้อฉันแล้วนี่” ลูก้าก้มหน้าลงซุกข้างต้นคอ แล้วพูดด้วยเสียงที่แหบพร่า เขาใช้มือดึงสายเดี่ยวของชุดให้ตกลงจากไหล่เล็ก
“....ตรงนี้” ต้าหลินใช้นิ้วชี้จิ้มลงบนส่วนหัวปลายของแท่งเนื้อ ที่อยู่ใต้ผ้าขนหนูแล้วโยกมันไปมาเบา ๆ
“....” เขาเองก็รอฟังในสิ่งที่เธอกำลังจะพูด มือข้างหนึ่งยกขึ้นบีบคลึงเต้านิ่ม จากแรงบีบที่นิ่มนวลก็ขยับความแรงขึ้น และนั่นทำให้คนตัวเล็กส่งเสียงในลำคอ
“อื้อ...เวลาที่ผู้หญิงพวกนั้นซื้อ นายใส่ถุงหรือเปล่า”
“ฉันไม่ใช่เด็กนะ ที่จะไม่รู้เรื่องการป้องกัน ที่ถามหรือจะ
