สายของอีกวันที่ตะวันเกือบอยู่เหนือหัวแต่คนบนเตียงที่นอนหลับข้าง ๆ กันยังคงนอนกกกอดคนตัวเล็กข้างกายอย่างลืมตัว เพราะด้วยความเหนื่อยอ่อนจากเซ็กซ์มาราธอนเมื่อคืนเขาถึงได้หลับเป็นตาย
ร่างแบบบางขยับเมื่อรู้สึกหนักๆ ที่ช่วงเอวพอลืมตาตื่นขึ้นมาก็ต้องอมยิ้มไปด้วยความดีใจ เพราะอะไรที่หนัก ๆ คือแขนของผู้ชายที่เธอได้ครอบครองเขาในที่สุด
เธอพลิกตัวอย่างช้าๆ พิศมองใบหน้าหล่อเหลาที่เวลาหลับเขาดูเหมือนเป็นคนอบอุ่น แผงขนตาดำขวับรับกับจมูกโด่ง ๆ เป็นสันใบหน้าของเขาก็ขาวใสชวนมองไปหมดทุกสัดส่วน
นี่สินะมนต์สะกดที่ทำให้เธอหลงเขาหักปักหัวปำ
“หล่อจัง สวัสดีค่ะว่าที่สามีของฟาติมา หลับแบบนี้เหมือนเด็กน้อยเลย” เธอยิ้มให้กับภาพตรงหน้าและแอบคิดว่าเวลาตื่นเหมือนยักษ์เหมือนมารตนหนึ่งแถมปากจัดด่าเธอจนแทบเอาหน้าซุกเข้าที่แผงอกกำยำของเขาเสียจริงๆ
“ตื่นแล้วก็ลุกจากห้องฉันไปได้แล้ว เสนียดมันติด!”
นั่นไงยังไม่ทันขาดคำเจ
