เฟลิเซียถูกขังอยู่ในห้องสามวันเต็มๆ หากองอาจก็ไม่ได้ใจร้ายใจดำถึงขั้นจะให้เธออดข้าวอดน้ำ เขาแค่ไม่ต้องการให้เฟลิเซียโผล่ไปที่งานศพแล้วเป็นข่าวใหญ่โตขึ้นมา
กระทั่งงานศพพ่อของเอมมาลินเสร็จลุล่วง เฟลิเซียก็ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ
"อย่าสร้างปัญหาให้ฉันต้องตามเช็ดตามล้างอีก ไม่อย่างนั้นฉันเอาแกตายแน่"
"แล้วเซียไปขอให้พ่อช่วยตอนไหนไม่ทราบคะ"
"ยังไม่สำนึกอีก ถ้าไม่ได้ฉันช่วย ป่านนี้แกเข้าไปนอนในซังเตแล้วรู้ไว้ซะด้วย"
"คุณพ่อครับ น้องกันต์ต้องไปโรงเรียนแล้วนะ มันจะสายแล้ว"
"ครับๆๆ พ่อจะรีบไปเดี๋ยวนี้ น้องกันต์รอคุณพ่อแป๊บนึงนะครับ" องอาจเป็นอันต้องหยุดเมื่อลูกชายคนโปรดเรียกหา
"เดี๋ยวค่ะ"
"อะไรอีก ฉันจะรีบไปส่งน้องกันต์ที่โรงเรียน"
"โทรศัพท์เซียล่ะคะ" แบมือขอโทรศัพท์คืน
"เดี๋ยวฉันจะให้คนเอามาคืนให้ แกรออยู่ตรงนี้แหละ" เฟลิเซียยืนรอตามคำสั่งขององอาจ ไม่นานสาวใช้ก็เอาโทรศัพท์ของเธอมาคืน สไลด์เ
