"คนเก่ง ฮึบก่อนนะครับ เราต้องไปง้อมะมี๊กัน" เมื่อลูกชายปล่อยโฮร้องไห้มาหลายนาทีไม่มีทีท่าจะหยุด ธีโอที่กอดปลอบอยู่ถึงจะเอ่ยพูดขึ้นมา
"ง้อแล้วมะมี๊หนีม่าย" เด็กน้อยมุดหน้าเข้าหาเสื้อยืดที่คุณแด๊ดใส่อยู่ เช็ดน้ำมูกน้ำตากับเสื้อคุณแด๊ดเสร็จเรียบร้อยแล้วถึงผละหน้าออกมาเอ่ยถาม "ถ้าหนี พี่จะร้องไห้อีก พี่ม่ายโอเคนะ"
"มะมี๊ไม่หนีครับ คุณแด๊ดไม่ยอมให้มะมี๊หนีหรอก มะมี๊หนีแด๊ดก็ตายสิ"
"พี่ก็ตายนะแด๊ด"
"เรามาช่วยกันง้อมะมี๊ ไม่ให้มะมี๊หนี ให้มะมี๊หายงอน พร้อมร่วมมือกันไหมครับ"
"พี่พร้อม" ใบหน้าเล็กพยักหน้างึก ๆ ให้คุณแด๊ด พร้อมอ้าแขนออกให้คุณแด๊ดได้อุ้มไปหามะมี๊อีกครั้ง ธีโอเองก็รีบอุ้มลูกชายพาเข้าไปในห้องนอนที่เมียเพิ่งจะหนีเข้าไป เข้าไปถึงก็เจอพราวฟ้านอนอยู่บนเตียง.. แต่ทันทีที่เห็นเขาเข้ามาก็รีบหันหน้าหนีไป
"คนสวยคะ ฉันกับลูกมาง้อ" ร่างแกร่งอุ้มลูกชายไปวางลงบนเตียง พร้อมตัวเองที่ทิ้งตัวนั่ง
