อาร์ต...
ผมยอมรับว่าทั้งอึ้งทั้งดีใจที่ได้รู้ว่าตัวเองได้เป็นคนแรกของชมจันทร์ไม่ใช่ไอ้หมอนั่น
"ฮึก ฮึกเจ็บอาร์ตฉันเจ็บ ฮือออ" ผมมองหน้าคนใต้ร่างที่น้ำตาคลอเบ้าด้วยความเจ็บ ถ้าไม่เจ็บก็แปลกแล้วล่ะเพราะเธอไม่เคยและของๆผมมันก็ไม่ใช่เล็กๆด้วย ผมว่าเธอน่าจะทั้งจุกแล้วก็เจ็บ
จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ ผมหยุดการกระทำทุกอย่างแล้วจูบไปทั่วใบหน้าของชมจันทร์ก่อนจะเอ่ยปากขอโทษที่ไม่อ่อนโยนกับเธอนั่นเป็นเพราะผมไม่รู้ว่าเธอไม่เคย
"ขอโทษคือฉันไม่รู้ว่าเธอไม่เคยก็เลยทำแรงไปหน่อย"
"ฮือออ อาร์ตพอแล้วได้ไหมฉันเจ็บอ่ะ>หลายชั่วโมงต่อมา....
ตั่บ!!!!! ตั่บ!!!!!!!!!! ตั่บ!!!!!!!! ตั่บ!!!!!!! ตั่บ!!!!!!!!
"อ่าา แบบนั้นครับที่รัก ซี๊ดดดด อื่มมม เก่งมาก แบบนั้น" ผมเอ่ยชมคนด้านบนที่ทำหน้าที่ควบคุมเกมรักในยกนี้
"อ๊ะ อ๊ะ อาร์ต ทำไมมันรู้สึกดีแบบนี้ ฮืออ ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย"ชมจันทร์บอกกับผมขณะกำลังขย่มโยก
