แก้วน้ำเย็นแก้วหนึ่งถูกวางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าร่างเด็กนักศึกษาสาวนั่งอยู่ภายในบ้านหลังเล็กสีขาวสองชั้น ครอบครัวเธอมีสมบัติชิ้นเดียวติดตัวมาคือบ้านหลังนี้ที่ได้รับการรับมรดกจากตายายหรือพ่อแม่ของแม่อิงดาวอีกที
“ลูกจะเอาแบบนี้จริงเหรอ ไม่สงสารคุณเชาว์?”
“แม่คะ เลิกพูดเรื่องนี้เถอะค่ะ เขาไม่คิดจะรักหรือสนใจอิงแม้แต่น้อย ป่านนี้คงแต่งงานกับคู่หมั้นคู่หมายที่ทางพ่อแม่เขาหาให้ล่ะมั้งคะ”
“แม่ขอถามเราจริงเถอะลูกอิง ไม่คิดจะบอกเขาหน่อยเหรอ?”
คำถามแรกของนุ่มนิ่มถามหลังฟังจากลูกสาวที่ตัดสินใจมาบอกความจริงให้รู้ เพราะคนแม่แอบสังเกตอาการพักหลังมาสักพักเกี่ยวกับชอบอาเจียนช่วงเช้า และเหม็นไข่เจียวน้ำพริกกะปิ ชอบกินของโปรดของเชาว์แทบจะตลอด
สุดท้ายอิงดาวหลีกเลี่ยงความลับไม่ได้จึงจำเป็นต้องบอกว่ากำลังมีสายเลือดของ ‘เชาว์’ กำลังก่อกำเนิดภายในท้องเธออยู่ นับวันท้องยิ่งโตขึ้นและสวมใส่เสื้อผ้าใหญ่ปกปิดไว้ไม
