ตอนที่ 3

1032 Words
“โอ๊ววว… แรงๆ สิคะท่านพี่กระแทกให้ถึงมดลูกของข้า… อูยยย… อีก… อีก… ขะ… ข้าทรมาน” ไฉ่หงเร่งเร้าเอาแต่ใจ หลังจากสามีไม่อาจสนองให้อย่างที่นางโหยหา ทั้งที่เว่ยกังออกแรงกระเด้าจนหน้าดำหน้าแดงแต่ก็ยังไม่อาจส่งภรรยาไปถึงสวรรค์ได้อย่างที่นางต้องการ ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… “ขะ… ข้าไม่ไหวแล้ว… อ่า… อ๊าคคคค… ” เว่ยกังคำรามพร้อมกับน้ำกามที่แตกออกมา “หะ… ท่านพี่ทำไมแตกเร็วจัง… ” ไฉ่หงกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงผิดหวังเมื่อความเสียวซ่านต้องสะดุดลงกะทันหัน “ก็ข้าเสียว… ข้าไม่ไหวแล้ว… เป็นเพราะเจ้าขมิบแรงเหลือเกิน… ” เว่ยกังขยับออกมาเอนหลังนอนแผ่หลา โทษว่าเป็นความผิดของหญิงสาว “โธ่… ข้ายังไม่อิ่มเลยท่านพี่… ” ไฉ่หงรำพึงเบาๆ กับตัวเอง… นางพรูลมหายใจออกมา ความปรารถนามากล้นยังหนักอึ้งรุมรึงอยู่ในอก มือเรียวเอื้อมมาไล้ลูบน้องชายของเว่ยกังที่ตอนนี้มีสภาพอ่อนยวบเหมือนมะเขือเผา หมดหวังที่จะทำให้มันแข็งขึ้นมาได้ ไฉ่หงทอดร่างลงนอนเขียงข้างสามี… ไม่นานเว่ยกังก็หลับไปอย่างง่ายดาย ทิ้งให้ไฉ่หงต้องนอนกระสับกระส่าย เพ่งมองเพดานอยู่เพียงลำพัง อารมณ์ที่ยังค้างคาทำให้นางรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ราวจะเป็นไข้ ไฉ่หงเอามือลูบไล้ทรวงอกของตัวเอง… บีบปลายหัวนมที่ยังชูชันชี้ฟ้าแข็งโด่ ยิ่งพยายามข่มกลั้นอารมณ์ที่ยังค้างก็ยิ่งทำให้รู้สึกทรมานและต้องการมากขึ้นจนต้องลุกขึ้นจากที่นอน ไฉ่หงรอจนกระทั่งมั่นใจว่าเว่ยกังผู้เป็นสามีหลับสนิทแล้ว ยืนยันด้วยเสียงกรนสนั่น จากนั้นนางจึงค่อยๆ ขยับกายลงจากเตียง คว้าเสื้อมาคลุมร่างแล้วเดินมาจากห้องนอน ไฉ่หงย่องเข้ามาในครัว มองซ้ายมองขวา ก่อนจะคว้าแตงกวาติดมือมาที่ห้องอาบน้ำ เถ้าแก่เว่ยผู้เป็นพ่อสามีรีบตามสะใภ้ออกมาด้วยความอยากรู้ว่านางกำลังจะไปไหน ครู่ต่อมา… เถ้าแก่เว่ยแอบย่องตามมาอย่างเงียบเชียบจนถึงห้องอาบน้ำ แนบดวงตาเข้ากับช่องโหว่ของฝาผนังด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก่อนจะพบกับภาพที่ทำให้ตกใจและมีอารมณ์ขึ้นมาทันที “โอ๊ว… อู้วววว… งามเหลือเกินสะใภ้ข้า… ” ภาพของไฉ่หงกำลังทรุดร่างลงนั่งเอนหลังพิงผนังภาพ ทำเอาพ่อผัวใจเต้นระทึกก็คือ เข่าสองข้างของสะใภ้ตั้งชัน ในมือของนางกำลังกำดุ้นแตงกวาสีเขียวกระแทกเข้าใส่กลีบสวาทแอ่นอ้าออกมาเป็นร่องแบะบาน ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… “อู้ววว… ถ้าใหญ่กว่านี้คงจะดีกว่านี้… ขะ… ข้าอยากโดนท่อนเอ็นลำใหญ่ๆ กระแทก… ” ไฉ่หงรู้สึกผิดหวังกับแตงกว่าที่ตัวเองคว้าเอามา แต่ทว่าในตะกร้าที่วางอยู่ในครัวก็มีเพียงอันนี้แหละที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่จะเลือกเอามาได้ “อ๊า… ซี้ดดดด… ” นางสูดปาก พริ้มตา เอวบิดส่ายแอ่นง่ามขาส่งกลีบสวาทเบ่งบานขึ้นมาขมิบรัดดุ้นแตงกว่าที่มือกำลังกดไชชอน กดวนสลับหมุนคว้านเข้าใส่รูสีชมพูอย่างเมามัน “โอ๊ววว… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ซี้ดดดดด… ข้าอยากเหลือเกิน… อยากได้อะไรที่ใหญ่กว่านี้… ” หญิงสาวพึมพำโดนหารู้ไม่ว่ากำลังทำให้คนแอบมองใจสั่นสะท้าน เพราะรู้ว่าตัวเองมีสิ่งที่หญิงสาวกำลังเรียกร้องต้องการ “อู้ววว… ถ้าโดนดุ้นนี้เข้าไปรับรองว่าเจ้าจะติดใจจนต้องอยากโดนอีกสะใภ้ข้า… ” เถ้าแก่เว่ยจ้องมองแตงกวาอย่างนึกอิจฉา ก่อนจะสอดมือเข้ามาใต้ชายกางเกง รูดชักลำเอ็นของตัวเองซึ่งยาวใหญ่กว่าแตงกวาหลายเท่านัก นึกอยากจะผลักประตูบุกเข้าไปจู่โจมปลุกปล้ำสะใภสาวผู้เร่าร้อนให้รู้แล้วรู้รอด “อ๊า… ซี้ดดด… ” ไฉ่หงที่กำลังเอนหลังพิงผนังห้องน้ำ ค่อยๆ เอามือเปลื้องผ้าลงมากองที่ต้นแขนแล้วบีบขยำเต้านมสองข้างของตัวเองไปพลาง “โอ๊ววว… นมใหญ่สุดๆ… น่าดูดเหลือเกินสะใภ้ข้า… ” ภาพที่เห็นทำเอาเถ้าแก่เว่ยตาวาว… ตวัดลิ้นเลียริมฝีปากขงอตัวเองด้วยความลืมตัว ดวงตาจ้องเขม็งไปที่ปลายหัวนมสีชมพู กำลังชูชันแข็งโด่ขึ้นมาเป็นช่อสวย “อ่า… น่าดูดเหลือเกินแม่คุณ… ” เถ้าแก่เว่ยตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองด้วยความลืมตัวพร้อมกับเอามือรูดชักแก่นกายยาวใหญ่มหึมา แท่งสีน้ำตาลโอบล้อมไปด้วยเส้นเลือดลายเอ็นปูดโปนกระจายเป็นสายโอบรอบลำ “อ่า… อ่า… อ่า… อ่า… ข้าอยากกระแทกเจ้าเหลือเกิน… สะใภ้ข้า… ” เถ้าแก่เว่ยครางประสานไปกับเสียงร้องกระเส่าของไฉ่หง มือของนางจับแตงกวาขยับเข้าออกในรูสวาท โดยหารู้ไม่ว่าอีกฟากของผนังนั้นพ่อสามีของนางกำลังเอามือรูดชักแท่งหยกแห่งความเป็นชายจนเส้นเลือดปูดโปนไปทั่วหลังมือและท่อนแขน ก่อนที่เถ้าแก่เว่ยจะตบะแตกทนไม่ไหว ตัดสินใจผลักประตูเข้ามาหาสะใภ้คนงาม เป็นไงเป็นกัน… “ว้าย… ท่านพ่อ… ” ความตกใจทำให้แตงกวาหล่นจากมือของหญิงสาว ตะลึงมองร่างสูงใหญ่ของพ่อสามีที่ปรากฏกายขึ้นอย่างไม่คาดฝัน “สะใภ้ข้า…ได้โปรดให้ข้าช่วยเถอะนะข้ารู้ว่าเจ้าอยาก… ” เถ้าแก่เว่ยเอ่ยออกมาด้วยแววตากระหาย “ไม่นะท่านพ่อ… ท่านเป็นพ่อของเว่ยกังท่านไม่ควรทำแบบนี้กับข้า… ” หญิงสาวเตือนสติ “เว่ยกังเป็นแค่ลูกเลี้ยงของข้า… เป็นลูกติดมากับฮูหยินของข้าที่ตายไปนานแล้ว… ” เถ้าแก่เว่ยบอกความจริงที่ไฉ่หงไม่เคยรู้มาก่อนว่าที่แท้สองคนนี้ไม่มีความเกี่ยวพันทางสายเลือดแต่อย่างใด “จริงหรือ… ” ไฉ่หงหรี่ตาครุ่นคิดตาม ตอนนี้ไม่แปลกใจแล้วว่าเพราะเหตุใดรูปร่างของสามีนางจึงบอบบางไม่กำยำสูงใหญ่เหมือนเถ้าแก่เว่ยคนนี้
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD