“ขนมอร่อยๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ ของขายก็เยอะ” ลดาพูดขึ้นระหว่างทางที่เดินดูของที่ระลึก
“วันหลังเรามากันอีกก็ได้ ใกล้แค่นี้เอง” ตุลาหันมาบอก
“มาพักที่โอบรักก็ได้นะคะ ปอยินดีต้อนรับค่ะ” เจ้าของโฮมสเตย์บอกอย่างยินดี
“ได้เลยค่ะ ถ้าลดาว่างลดาจะมานะคะ”
หลังจากเดินเที่ยวและทานก๋วยเตี๋ยวรวมถึงขนมต่างๆ จนอิ่มแปล้ ตุลาก็ขอตัวพาลดากลับไปส่งเพราะเขารู้ว่าเธอยังเป็นห่วงเพื่อนแต่ที่ไม่พูดออกมาคงเพราะยังเกรงใจปุณณวิชญ์กับแฟนสาวอยู่
เมื่อนั่งกันมาลำพังในรถตุลาก็ถามขึ้น
“ยังติดต่อเพื่อนไม่ได้เหรอครับ”
“ค่ะ เมื่อวานยังโทรติด แต่ไม่มีคนรับส่วนเมื่อเช้าโทรไม่ติดแล้วค่ะ ไม่รู้ว่าปิดเครื่องหรือแบตหมด” สีหน้าเธอวิตกกังวลอย่างมาก
“ลองถามเพื่อนคนอื่นหรือยังครับ” แม้ตุลาจะไม่ชอบเพื่อนคนนี้ของเธอ แต่เขาก็ไม่อยากเห็นเธอไม่สบายใจอย่างนี้
“ลดาโทรถามวิแล้วค่ะ วิบอกว่ามุกไม่ได้ติดต่อมาหลายวันแล้ว ลดาเลยไม่ถามอะไรต่
