‘ข้าวผัดแมวเมิน’
“ค่ะ” นางพยาบาลสาวเม้มปาก กัดฟันพูด “ว่าแต่ คุณลัยลาเอาอะไรมาฝากคุณหมอเหรอคะ” มันจะดีกว่าเมนูข้าวผัดเท่าไหร่เชียว เพราะคิดว่าอีกฝ่ายอายุยังน้อย รสมือคงงั้นๆ
“ก็...มีต้มยำรวมมิตรรสแซ่บ แกงป่าปลากรายหอมๆ ทอดมันกุ้งเนื้อแน่นๆ ไม่ยับ ไม่ย้วย เหมือน...” ลัยลามองหน้าคนถามแล้วโปรยยิ้มหวาน “ทานกับข้าวสวยไรซ์เบอร์รี แล้วก็...ของหวานตามเทศกาล มะปรางริ้วลอยแก้ว แต่ถ้าหมอเหนื่อยมาก อยากทานมากกว่าของหวาน อันนี้เป็นเมนูลับที่บ้าน เปิดเผยไม่ได้”
พิมพ์พรรณเผลอกลืนน้ำลายลงคอเมื่อนึกภาพตาม รู้สึกเหมือนถูกแอบกัดกลายๆ “แหม...ท่าทางน่าอร่อย แต่ก็น่าเสียดายด้วยนะคะ ถ้าคุณหมออิ่มเพราะกินข้าวผัดแล้ว”
‘แหม...เล่นไม่เลิกเนอะคุณพยาบาล เปลี่ยนจากพยาบาลเป็นพยาบาทดีมั้ย หึๆ’
“ฉันคิดว่าคุณหมอน่าจะยังยุ่ง ยังไม่มีเวลาทานข้าวผัดฝีมือคุณพิมพ์หรอกมั้งคะ ที่คุณพิมพ์พูด สงสัยพักกลางวันเผลองีบหลับเลยฝัน
