เมฆาอมยิ้มมองภรรยาเด็กอย่างนึกเอ็นดู เมียเขาร้ายกาจชะมัด ประกาศความเป็นเจ้าของตรงๆ แบบนี้ เขาเองก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังจึงเอ่ยกับหญิงสาวอีกคนว่า
เสียงและท่าทางของเขาเปลี่ยนเป็นเรียบขรึมเช่นเคย “สวัสดีครับคุณนิต ผมมารับภรรยากลับบ้าน”
นิตวรรณมองคนทั้งสองแล้วได้แต่ปวดหนึบที่ใจ เขาไม่เคยมีสายตามองเธอแบบนี้มาก่อน ทั้งที่พยายามงัดทุกกลเม็ดมา ‘อ่อย’ อย่างหนัก แต่คุณหมอที่หัวใจเธอหมายปองก็มองเธอเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน
“แหม อิจฉาน้องลัยลาจริงๆ นะคะ มีสามีที่น่ารักแบบคุณหมอ ช่วงนี้สวีตกันถี่จังนะคะ” ทำไมเธอจะไม่ได้ข่าวว่าหมอพาเมียไปฮันนีมูนก่อนที่ลัยลาจะมาเริ่มงาน พอเอาเมียมาฝากทำงาน ก็มารับได้แทบทุกวัน ทั้งที่เมื่อก่อนกว่าจะได้คิวหมอเมฆาเพื่อมาประชุมบอร์ดช่างยากเย็นเหลือเกิน เพราะเป็นคุณหมอคิวทอง
“ถ้าอย่างนั้น นิตไม่อยู่เป็น ก.ข.ค. ดีกว่า ขอตัวก่อนนะคะ” ทนไม่ไหวก็ต้องรีบหนี กลัวว่าขืนอยู่ต่ออาจเผลอ
