ลัยลาเบิกตาโพลง สามีเธอหื่นเกินไปแล้วมั้ง คาดไม่ถึงว่าหมอเมฆาจะเป็นคนแบบนี้ ขนาดเธอเป็นประจำเดือน เขายังไม่ลดหย่อนผ่อนปรน มีการคิดทบยอดไปวันหลัง ดีอยู่หน่อยที่ไม่คิดทบต้นทบดอก ไม่งั้นท่าจะแย่ ส่วนคนเป็นหมอที่มีความรู้ดีขมวดคิ้วแล้วถามต่อ “ปกติผู้หญิงส่วนใหญ่มีรอบเดือนแค่สามสี่วันไม่ใช่เหรอ” “นั่นมันปกติค่ะแต่ ฉันมีอย่างน้อยสุดก็ห้าวัน มากสุดเก้าวัน ตั้งแต่อายุสิบสองแล้ว” “ฉันต้องทนอีกเกือบอาทิตย์หนึ่งเลยเหรอ” “แล้วตอนไม่มีฉัน ทำไมทนได้ล่ะคะ” เธอถามไปก็อายไป หมอเมฆามองหน้าเธอแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ “ใครบอกว่าฉันต้องทน” ‘หื่นผิดมนุษย์’ ลัยลาเม้มปากแน่น “เสียใจด้วยนะคะที่ฉันแก้ไขอะไรไม่ได้ มันเป็นธรรมชาติของมัน ต่อไปก็จดไว้นะคะว่าฉันมีรอบเดือนวันที่เจ็ดของเดือน ยาวไปอีกห้าถึงเจ็ดวัน” “มาตรงใช่ไหม ไม่เลื่อน” “ก็มีเลื่อนบ้างเวลาเครียดๆ ค่ะ อย่างเช่นช่วงนี้อาจเลยไปถึงเก้าหรือสิบสองวัน เพรา