9
1102 Words
“ได้ค่ะ คุณหมอรีบไปทำงานเถอะ ไม่ต้องห่วงฉันหรอก”
“ฉันไม่ได้ห่วงเธอแต่แค่กลัวว่าคุณพ่อคุณแม่จะยัดเยียดหาเมียใหม่ให้อีกถ้าหากว่าเธอเป็นอะไรไป”
ทำให้สาวน้อยที่จะคลี่ยิ้มส่งสามีหุบยิ้มแทบไม่ทัน แต่ละคำของเขา
“ฉันไม่ตายง่ายๆ หรอกค่ะ จะอยู่เป็นมารความสุขคุณหมอแบบนี้แหละ จะอยู่เป็นภรรยาม้ามืด ในเมื่อเข้าวินมาแล้ว ม้ามืดก็กลายเป็นตัวจริงให้ดู” ที่พูดไปก็แค่หมั่นไส้เขา
“ฉันจะคอยดูนะว่าจะทำสำเร็จหรือเปล่า เป็นตัวจริงได้ แต่ตัวจริงในใจ คิดว่าง่ายเหรอ” เมฆาบอกใส่หน้า แล้วก็เดินไปหาแม่บ้านของตัวเอง ปล่อยให้ลัยลามองตามด้วยท่าทางหนักใจ
“คนวัยสี่สิบ อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้ทุกคนเปล่านะ” สาวสวยถอนหายใจ “หรือเราจะได้สามีวัยทอง” ลัยลาไหวไหล่เดาอารมณ์คุณหมอคนเก่งไม่ถูกเลย
เขาไปสั่งแม่บ้าน “ช่วยดูแลคุณลัยลาด้วยนะครับ ป้าถ้าหากว่าเห็นมีอะไรไม่ชอบมาพากลก็ให้รีบโทร.หาผมนะครับ” เขาสำทับด้วยความเป็นห่วง
“ป้าจะคอยดูแลคุณลัยลาอย่างดีเลยค่ะ คุณหมอไม่ต้องเป็นห่วงภรรยานะคะ” ประนอมบอกพร้อมกับอมยิ้ม ท่าทางเจ้านายดูห่วงใยภรรยาสาวมาก ไม่เหมือนที่คุณวิชิตกำชับให้นางคอยสอดส่องแล้วนำไปรายงานเลย
คุณวิชิตบอกว่าสองคนนี้ยังไม่รู้จักนิสัยใจคอกันมาก่อนแตถูกท่านจับแต่งงาน สงสารลูกสะใภ้มาก กลัวถูกหมอเมฆารังแก ถ้าหากมีปากเสียงกันก็ให้นางรีบโทร.รายงานทันที แต่ดูจากสายตาของคุณหมอหนุ่มตอนนี้ไม่เหมือนคนที่จะมีปากเสียงกับภรรยาเลย ดูห่วงเมียจะตายไป
เวลาผ่านไปชั่วโมงเศษ หมอเมฆามาถึงโรงพยาบาลวนารมย์ ในเวลาสิบเอ็ดโมงพอดี พยาบาลสาวลัดดาก็เดินเปิดยิ้มเข้ามาหาเขาอย่างคุ้นเคย
“คุณหมอจะรับเครื่องดื่มอะไรก่อนไหมคะ”
“ผมเรียบร้อยมาแล้วครับ เรียกคนไข้มาเลยดีกว่า วันนี้ผมเองก็มาช้ามากแล้ว” คุณหมอหนุ่มบอกอย่างกระตือรือร้น ลัดดาหัวหน้าวอร์ดถึงกับออกปาก
“คุณหมอน่าจะหยุดอีกสักวันสองวันไปฮันนีมูนนะคะ เพิ่งแต่งงาน มีใครเขามาทำงานกันเร็วแบบนี้ รีบมาทำงานแบบนี้ภรรยาที่บ้านจะน้อยใจ”
หมอเมฆายิ้มให้ลัดดา “ผมกับภรรยาเราเข้าใจกันดีครับ ภรรยาผมรู้ว่าช่วงนี้บุคลากรทางการแพทย์ขาดแคลน”
“อุ๊ย น่ารักจริงๆ เลยค่ะ ทีแรกลัดดาคิดว่าคุณหมอชอบหมอพลอยคนเดียวตลอดไปแล้วไม่เห็นยอมตกลงปลงใจกับสาวคนไหนสักที แต่จู่ๆ ก็มีม้ามืด” ลัดดารีบยกมือปิดปาก “ขอโทษค่ะ มีสาวสวยที่คาดไม่ถึงมาซิ่วคุณหมอ แต่งงานกันสายฟ้าแลบเล่นซะพี่งงเลยตอนได้การ์ด”
เพราะลัดดากับเขาคุ้นเคยกันดีเมฆาจึงยิ้มขำ“ผมคิดกับไอรดาเป็นแค่น้องสาวครับคุณลัดดา อย่าพูดแบบนี้ให้ใครได้ยินเดี๋ยวถึงหูท่านผู้อำนวยการไม่รู้ด้วย เดี๋ยวพี่จะถูกเด้งสายฟ้าแลบ ยิ่งกว่าผมแต่งงานสายฟ้าแลบ จะว่าไม่เตือน”
เท่านั้นลับดาก็รีบยกมือปิดปาก “จริงด้วย พี่ไม่พูดและ “
“ดีครับ ว่าแต่เมื่อไรผมจะได้ตรวจคนไข้ครับเนี่ย”
ลัดดาหน้าม้านไปแล้วรีบยิ้มแก้เก้อ “ลัดดาจะไปทำงานเดี๋ยวนี้แล้วค่ะ”
“ดีครับ”
เมฆามองพยาบาลสาวที่ทำงานด้วยกันมานานแล้วส่ายหน้าระอา แต่ว่าคำพูดหนึ่งของลัดดาก็สะกิดใจเขาเหลือเกิน แต่งงานแล้วไม่พาภรรยาไปฮันนีมูนเหรอใครๆ ก็ว่า มันจำเป็นด้วยหรือไงก็ไม่ได้ตั้งใจแต่งกันนี่
“ทำไม แต่งแล้วก็มาทำงานได้นี่หว่า ไม่มีกฎหมายไหนบังคับเสียหน่อยว่าแต่งงานแล้วต้องฮันนีมูนนี่”
เมฆาคิดอย่างมีเหตุผล เพราะถ้าฮันนีมูนหมายถึงการไปสวีตกับภรรยา เขาสวีตกับลัยลาที่บ้านก็นับว่าฮันนีมูนได้แล้ว
“แต่ช่วงนี้คนไม่ค่อยออกจากบ้าน เพราะกลัวโรคโควิด โรงแรมก็ว่างๆ ดี” นิ้วชี้เคาะลงบนโต๊ะทำงานอย่างใช้ความคิด
เสียงกริ่งหน้าบ้านดังทำให้คนที่กำลังตากม็อบถูพื้นไว้หลังบ้านวิ่งออกมาดู ลัยลาเดินมาพร้อมกับเหงื่อผุดขึ้นเต็มกรอบหน้า แม้ว่าจะมีประนอมมาช่วยแต่ว่าเธอก็ไม่อยากเอาเปรียบแม่บ้านสูงวัยของสามี เธอเลยเป็นคนถูพื้นบ้านเองตั้งแต่ชั้นสองลงมา
“ลัยลากลับมาตั้งแต่เมื่อไร แล้วหายไปไหนมา”
คนที่มาทักทายคืออรรณพ เพื่อนบ้านที่อาศัยอยู่ในซอย นอกจากเป็นช่างภาพแล้ว เขายังมีงานอดิเรกเป็นนักวาดภาพ แกลเลอรีที่อรรณพมักจะนำภาพไปขายต้องการภาพวิถีของชาวชุมชนแออัด อรรณพจึงเช่าบ้านหลังนี้ไว้ แม้งานของเขาจะเสร็จแล้ว แต่อรรณพก็ยังเช่าบ้านหลังเดิมทิ้งไว้ไปๆ มาๆ และเขาคนนี้เป็นช่างภาพในงานที่ลัยลาเคยไปทำงานเป็นพริตตี้ ซึ่งเป็นงานแสดงรถยนต์
“ณพเข้าบ้านก่อนไหม”
อรรณพพยักหน้าแล้วเดินตามลัยลาเข้าบ้าน
“ณพบ้านฉันถูกขโมยงัด เมื่อวาน ณพเห็นอะไรหรือได้ยินอะไรผิดสังเกตไหม”
อรรณพเบิกตากว้าง “จริงเหรอ มันมางัดตอนไหน ณพกลับมาถึงตอนทุ่มหนึ่งก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกตินะ”
ถึงเขาจะช่วยเป็นหูเป็นตา แต่ก็ไม่ได้อยู่บ้านหลังนี้ทุกวัน เขาเองก็มีงานมาก และมีบ้านที่อื่น ลัยลาไม่แปลกใจหากอรรณพจะไม่รู้ว่าบ้านเธอถูกงัด
“สงสัยมันมาตอนกลางวัน นั่งก่อนสิ เดี๋ยวฉันเอาน้ำมาให้”
“ไม่ต้องหรอก ไหนเล่ามาก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วมันได้อะไรไปบ้าง” ที่อรรณพยังเข้ามาที่นี่ก็เพราะเขาติดใจในตัวเพื่อนบ้านสาวสวย ตั้งแต่เห็นเธอครั้งแรก เขาก็ประหลาดใจ ลัยลาเหมือนนางฟ้าที่หลงมาเดินในชุมชนแออัดแห่งนี้
“เมื่อเช้า ฉันกลับมาบ้าน เปิดประตูรั้วเข้ามาก็เห็นว่าบ้านถูกงัดแล้ว นี่ก็เพิ่งทำความสะอาดเสร็จ มันเอาทีวี ไมโครเวฟ แล้วก็ทองของฉันไปด้วย”
“แล้วแจ้งความหรือยัง”
- Writer
