ด้วยความที่วันนี้อากาศค่อนข้างดี เขาเลยตั้งใจจะพาเธอมาปิกนิกที่นอกเมือง ร่างสูงเตรียมมื้อเที่ยงไปขึ้นรถไว้พร้อมกับกล่องของขวัญที่ตั้งใจจะเซอร์ไพรส์เธอ
“ลดา ใส่ชุดที่แขวนไว้ข้างตู้นะ”
ชาญวิทย์ตะโกนบอกคนที่อยู่ในห้องก่อนจะได้ยินเสียงขานรับกลับมา เขาเลี่ยงไปใช้ห้องแต่งตัวอีกห้องเพื่อเตรียมตัวออกไปข้างนอกพอจัดการตัวเองเสร็จเธอก็ออกมาพอดี
“ไปแอบซื้อมาเมื่อไหร่คะ
ชาญวิทย์มองคนตรงหน้าด้วยสายตาเป็นประกาย ชุดที่เขาเลือกมาให้เธอใส่เป็นเดรสสายเดี่ยวสีฟ้าอ่อนสมวัย ด้านหน้ามีโบว์เล็ก ๆ สีขาวติดอยู่ แม้ใจจริงอยากจะเอ่ยชมแต่ความปากเสียที่ติดตัวมาแต่ไหนแต่ไรกลับพูดออกไปอีกอย่าง
“ไม่นานหรอก ดีแล้วที่ยังไม่อ้วนจนใส่ไม่ได้”
“เก็บหมาในปากไว้บ้างก็ได้ค่ะ ไม่ต้องปล่อยมันมากัดฉันตลอดก็ได้”
ลดาเองก็ใช่ว่าจะยอมแพ้เธอเองก็สวนเขาอย่างเจ็บแสบพอกัน
“ไปกันเถอะ เดี๋ยวสาย”
ชาญวิทย์รีบตัดบทด้วยการเข้ามาจูงมือเธอไ
