“ก็แกดันไปทำอย่างนั้นกับหนูริน ถ้าเป็นพ่อ...พ่อก็ไม่อยากฝากปลาย่างไว้กับแมวอย่างแก”
“ใช้ได้ที่ไหนครับ ผมต้องขาดใจตายแน่ๆ เลย เค้าเป็นคู่หมั้นผม แตะนิดแตะหน่อยจะเป็นอะไรนักหนา ยังไงก็ต้องแต่งงานกัน” วายุโอดครวญรู้สึกหงุดหงิดใจจริงๆ
“ก็ไหนแกบอกว่า หนูรินเป็นยายชืดไง แล้วทีนี้แกจะมาโวยวายหาอะไรวะไอ้วาราเมธเขาก็ไม่ได้บอกสักหน่อยว่าห้ามแกแต่งงานกับน้องสาวเขา แต่งงานกันแล้วแกอยากจะทำอะไรเขาก็สุดแล้วแต่แก เพราะเป็นเรื่องของผัวเมีย แต่ตอนนี้ยัง ราเมธเขาเลี้ยงของเขามา เขาก็ต้องห่วงหวงน้องสาวเขาเป็นธรรมดา” บิดาว่าให้
“ตอนนั้นกับตอนนี้ไม่เหมือนกันนะครับพ่อ” วายุอารมณ์เสียไม่หาย ตอนนั้นเขาไม่ได้สนิทสนมกับรามาวดีอย่างจริงจังเหมือนทำงานด้วยกัน ยอมรับอยู่หรอกว่าเขาเองก็ผิดที่ละเลยเธอไป แต่ตอนนี้เขาก็จะทำหน้าที่คู่หมั้นและยินดีแต่งงานกับเธอแล้วนี่นา ทำไมทุกคนถึงกีดกันเขาขนาดนี้
“แล้วมันไม่เหมือนกันยั
