“น้องรันไม่ได้จู๋จี๋นะคะ แต่เขามาคุยด้วยน้องรันก็คุยกับเขาตามมารยาทค่ะ เดี๋ยวเขาจะหาว่าหยิ่งค่ะ”
“สำบัดสำนวนจริงๆ นะเรา จะบอกพี่ว่าตัวเองเนื้อหอมหรือไงกัน” เขาบีบจมูกเล็กๆ อย่างเอ็นดู
“ไม่จริงเหรอคะ ขนาดพี่ภัทรยังอยากหอมเลย” ได้ยินคำพูดจากปากสาวน้อยข้างบ้าน ณภัทรหัวเราะเสียงดังทันที
“ห้ามให้ใครหอมนะนอกจากพี่” ณภัทรกระชับร่างบางเข้ามาในอ้อมแขน กอดอย่างแสนรัก
“สัญญาก็ได้ แต่พี่ภัทรห้ามไปกอดสาวคนไหนเหมือนกัน ถ้าน้องรันรู้จะโกรธพี่ภัทรไม่ยอมพูดด้วยเลยคอยดูสิคะ”
“โอ๊ะๆๆ กลัวจังเลย” ณภัทรแกล้งทำหน้าว่ากลัวเสียหนักหนา
“พี่ภัทรก็ไม่ต้องมาสำบัดสำนวนกับน้องรันเหมือนกันแหละ” เธอเอาประโยคของเขามาใช้
“แม่พี่ก็ไม่ได้เหรอครับ” เขาถามกลับมองเธอตาปริบๆ
“คุณป้าเว้นเอาไว้คนหนึ่งค่ะ กอดได้เพราะว่าอุ่นดีน้องรันยังชอบกอดเลย”
“ใจดีจัง” ณภัทรบีบจมูกหญิงสาวเบาๆ อย่างเอ็นดู รตีหัวเราะอย่างน่ารักสดใส
ณภัท
